Nie wracaj do domu, Michelle recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

„Każde marzenie dane jest nam wraz z mocą potrzebną do jego spełnienia” - powiedział kiedyś Richard Bach. Uważam, że mimo całej treści książki to przysłowie powinno być sentencją głównego bohatera - Lucasa Forestera.

Mówi się, że marzyciele są trzonem świata. Dzięki nim nierzadko osiągamy postęp. Dążą do swoich założeń i celów - nie zważając na przeciwności i ludzi, którzy to potępiają. Marzenia to piękna rzecz. Ale czy zawsze? Czy są marzenia, które powinny pozostać w sferze tylko naszej głowy i nigdy nie powinniśmy przystąpić do ich realizacji?

Książka "Nie wracaj do domu Michelle" to opowieść, którą przedstawia nam nie kto inny jak główny bohater - Lucas. Mężczyzna jako dziecko nie żył w luksusach. Nie żył w luksusach to nawet mało powiedziane. Młody chłopak wychowywał się w biedzie, głodzie i często nie mając sensownego dachu nad głową. Zawsze marzył o pieniądzach, ale szybko nauczył się, że poprzez uczciwość nie dojdzie do tego tak szybko jakby sobie tego życzył. Pewne wydarzenia sprawiły, że uknuł idealny plan - przynajmniej idealny w jego oczach. Chociaż nie nienawidził swojej bogatej żony, to wizja zdobycia fortuny po jej śmierci przyćmiła mu jakiekolwiek jasne myślenie. Plan był idealny. Przewidywał wszystko - poza jednym szczegółem.

Kilka słów o głównym bohaterze - powiem wam tak - nie da się go nie lubić. Chociaż od pierwszych stron powinniśmy traktować go jako kanalię bez sumienia to autorka tak poprowadziła narrację i budowę jego postaci, że po prostu nie da się nie darzyć sympatią mordercy. To także pokazuje niestety jak bardzo można manipulować opinią człowieka i kiedy odpowiednio ułożymy fakty i opowiemy je w dobrych słowach, zwiedzenie człowieka jest bardzo proste. Osobiście było to dla mnie samej zaskoczeniem, że można darzyć sympatią kogoś bez kręgosłupa moralnego, ale widać jak media potrafią nami manipulować. Ale wracając do Lucasa. Mężczyzna jest bardzo ambitny i pracowity. Jednak jego zarobki i wszystko co ma nie może się równać z fortuną żony i jej rodziny. Mężczyzna świetnie opanował grę pozorów i dzięki temu nikt nie potrafi powiedzieć ani na niego, ani na jego małżeństwo, ani jednego złego słowa. A on w tym czasie czekał. Na dopięcie swego planu do końca. Po zniknięciu żony nie ma problemu w oszukiwaniu wszystkich. Świetnie odgrywa rolę męża w żałobie. Nawet pamięta o takich szczegółach jak nastawianie budzika codziennie zbyt wcześnie, aby uwiarygodnić opowieść, że po zaginięciu żony nie może zaznać dobrego snu. Przyznacie, że to bardzo szczegółowy człowiek. A co go zwiodło? Chyba to co każdego - nieczyste sumienie. Powiem tylko od siebie, że chociaż w wielu recenzjach dotyczących tej książki, że jest bardzo przewidywalna - mnie zakończenie zaskoczyło - mimo iż jestem osobą domyślną. Ale to tylko moje prywatne odczucie.

Co mogę powiedzieć o samej książce? Czyta się ją niesamowicie lekko i przyjemnie. Słowa płyną tak szybko i miło, że chce się przeczytać tę książkę "na jednym tchu". Autorka wie jak poprowadzić akcję, aby książka była przystępna, ale też nie nazbyt prosta. Porusza pewne kwestie dylematów moralnych i zwykłej ludzkości. Jakie są moje odczucia? Oczywiście polecam tę lekturę. Jednak oczywiście zaznaczę, że nie jest to niesamowicie wzniosła książka, którą będziemy rozpamiętywać tygodniami i wyciągać z niej wnioski. Może poza jednym - CHCIWOŚĆ NIE POPŁACA :)


Chociaż jest to moja pierwsza książka tej autorki to jestem pewna, że zainteresuje się innymi pozycjami.