Co rośnie w parku recenzja

Co dodaje koloru Twojemu życiu?

U nas niewątpliwie są to piękne historię zawarte w książkach. I ludzie, którzy sprawiają, że życie nabiera nowych perspektyw i innych odcieni.

Tą książkę podarowała nam pewna wyjątkowa ciocia i bardzo szybko okazało się, że wniosła do mojego domu spokój, uwaznosc i delikatność.
"Co rośnie w parku" od @wydawnictwo_zielona_sowa to pierwsza część serii w której w przystępny sposób można poznać otaczającą nas przyrodę. Skupia się na emocjach, dobrych uczuciach, potrzebie przynależności i poszukiwaniu sensu.
Maleńki pęd poszukuje podobnego do siebie. Chce odkryć siebie i własną rodzinę. Motywuje go to do poznawania kolejnych zamieszkujących park drzew. Obserwuje ich liście, kwiaty, owoce. Podziwia korę, kieruje wzrok na mozaikowe wzory na jej powierzchni.
Spogląda na siebie i szuka podobieństw jednocześnie wpadając w smutek i melancholię.
Ale... Znajduje drzewo dzięki któremu został zbudzony do życia i odkrywa sens przez poczucie przynależności tracąc z pola widzenia poprzednie wyobcowanie.

Co składa się na niewątpliwą jej wartość?
Bliskościowa treść, która chętnie pozna maluch i jego rodzic. Rozwija umiejętność uważności, obserwacji a nawet cierpliwości dla dłużących się poszukiwań. Finalnie pokazuje także ogromną wdzięczność. To wszystkie cechy książki, których poszukuje obecny rodzic.
Wspaniała szata graficzna z dopracowaną kolorystyką, która nie przebodźcowuje od samego patrzenia działa na ogromną korzyść całości.
Edukacyjny charakter wnosi więcej, niż tylko informacje. Dodaje praktycznej wiedzy o zastosowaniu roślin, wierzeniach. Dialogi sprawiają, że młody czytelnik nie jest zagubiony w świecie dorosłych drzew ale dostrzega ich delikatność i łagodność.

Co jeszcze niesie w sobie? Nagle każdy z nas rozpoznaje drzewa, bez najmniejszego trudu

To jedna z tych pozycji, które zostają na zawsze w biblioteczce. I jedna z tych przyjaźni, które rzutują na to, czego się nie spodziewamy. A gdy potrzeba nam więcej przyjaznej treści, pozytywnej aury i dobrej lektury, warto sięgnąć po jej drugą część. :)