Recenzja książki Gołąb i wąż

Co stanie się, gdy pewna niepokorna czarownica, która w obawie przed zemstą swoich pobratanek ukrywa się i nie używa magii, znajdzie się w dwuznacznej sytuacji z łowcą czarownic, który czary uważa za bluźnierstwo? Według biskupa musi się to zakończyć małżeństwem. Całe szczęście Reid nie zdaje sobie sprawy, że Lou posiada moc. Za to Lou ma doskonałą świadomość, że jeden fałszywy krok, może doprowadzić do jej egzekucji. Nie ma jednak innego wyboru, niż stanąć na ślubnym kobiercu. Do czego to doprowadzi? Czy przeszłość w końcu upomni się o dziewczynę?

Przyznacie sami, że opis książki brzmi fenomenalnie. Mimo że w fantastyce preferuję istoty takie jak syreny, czarownice w tym wydaniu bardzo mi się spodobały. Książka w zasadzie od pierwszej strony mnie zaciekawiła, a potem było już tylko lepiej, bo mimo jej grubości, czytałam ją bardzo szybko i z niesłabnącym zaangażowaniem. Ostatnie sto stron jeszcze bardziej mnie wkręciło i już zacieram ręce na wieść o nadchodzącej kontynuacji.

Bardzo podziwiam autorkę, że w (z pozoru fantastyczną książkę) wplotła też niesamowicie ważny wątek kościoła i jego wpływu na cierpienie wielu osób. Reid początkowo był bardzo zapatrzony w biskupa, był gotowy spełnić każda jego prośbę i rozkaz. Wiele kobiet ginęło z rąk łowców czarownic i to wszystko robione było pod przykryciem dobrych intencji. Było to bardzo poruszające, a także uświadamiające, szczególnie gdy zdamy sobie sprawę, że kościół nadal ma ogromną rolę w naszym społeczeństwie.

Bohaterowie bardzo przypadli mi do gustu. Lou była inteligentna i przebiegła. Miejscami była bardzo zachowawcza, bała się zaufać innym, ale z czasem zaczęła się otwierać i ten jej rozwój był bardzo dobrze dostrzegalny w książce. Reid doprowadzał mnie do łez śmiechu. Miejscami był aż niezręczny w swoim zachowaniu w stosunku do kobiet, ale to dodawało mi uroku. Pod koniec książki jego zachowanie zmieniło się trochę na gorsze, ale byłam w stanie zrozumieć go na jakiejś płaszczyźnie. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach odpokutuje chociaż trochę swoje przewinienia.

Książka dała mi masę rozrywki, ale także pole do przemyśleń i dużo trzymającej w napięciu akcji. Czego chcieć więcej? Ze swojej strony bardzo ją polecam.