Dzieci ziemi i nieba recenzja

"Dzieci Ziemi i Nieba" autorstwa Guy'a Gavriela Kay'a to rozbudowana książka, mocno osadzona w czasach historycznych, w XV wieku, kiedy to konflikty na tle religijnym, terytorialnym, czy potęgowym eskalowały. Autor przenosi nas w te czasy i tworzy wielowątkową historię, która wciąga i zmusza do wielu refleksji nad kierunkiem, w jakim podążamy.

W książce przeplatają się losy wielu osób. Mamy ambasadora Seressy, który jest zmuszony gościć na dworze obcego państwa i negocjować warunki korzystne dla obu stron, mamy dziewczynę, która zrobi wszystko w imię zemsty, mamy malarza, który jest zmuszony żyć pod cieniem swojego ojca, i który zmierza na wschód, by tam namalować czyjś portret, a to nie wszystkie postacie, które znajdziemy na kartach tej ponad 700-stronnicowej Historii i to takiej przez duże H.

Znajdziemy tu wszystko, czego można oczekiwać od tego typu powieści: kraje na krawędzi wojny, spiski, śledztwa, zemstę, morderstwa, czy złamane serca. Z początku trochę mnie to przytłaczało i potrzebowałam czasu, by w pełni wniknąć w świat przedstawiony. Autor wiele razy zmienia punkt widzenia i narratora, więc ciężko tu mówić, kto tak naprawdę gra pierwsze skrzypce. Może to początkowo dezorientować, szczególnie gdy nie wiemy, kto tak naprawdę jest kim. Niby z początku książki jest słownik z postaciami, ale nie są one bardzo szczegółowo opisane, a poza tym, gdy już jesteśmy w środku akcji, zwyczajnie nie mamy ochoty cofać się, by sprawdzić, kto pochodzi z jakiego kraju. Po 200 stronach jednak historia zaczyna się nam klarować i nie czuć żadnego przytłoczenia. Wystarczy przyzwyczaić się do stylu autora i mnogości wątków.

Co do tego stylu, jest on nad wyraz lekki, jak na książkę osadzoną w 15 wieku, nie ma trudnego, czy niezrozumiałego słownictwa. Czytało mi się to naprawdę dobrze.

Fantastyka przeplata się tu z historią, ale to ta historia zdecydowanie wysuwa się tu na pierwszy plan. Nie znajdziemy w książce smoków, czy innych magicznych stworzeń, więc nie warto się nastawiać na tego typu wątki podczas czytania. Tło historyczne jest dobrze i szczegółowo zarysowane.

Nie da się ukryć, że książka jest potężna, ma ponad 700 stron, ale kiedy już wczułam się w historię nie przeszkadzało mi to tak bardzo, jak się początkowo obawiałam.

Komu polecam? Wszystkim fanom rozbudowanych, wielowątkowych historii z dużą dawką polityki w tle i ciekawie skonstruowanymi postaciami. Ja miejscami czułam się przytłoczona, ale koniec końców, lekturą będę wspominać z ciekawością.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl. Dziękuję za nią serwisowi i wydawnictwu Zysk.