Moment życia. Ulotna Chwila recenzja

Mija trzy lata od wydarzeń z pierwszego tomu. Joanna wyprowadziła się z Płocka, zmieniła pracę, znajomych, zaczęła nowe życie. Codziennie jednak ogląda się za siebie, bo wie, że przeszłość się o nią upomni. W świecie gangsterów zdrada karana jest w jeden sposób, śmiercią. Teraz ma jednak dodatkowy powód do strachu, bo bardziej niż o swoje, martwi się o bezpieczeństwo ich synka, Szymka.
Kiedy wreszcie dochodzi do konfrontacji, przebiega ona inaczej, niż przez tyle lat obawiała się jej Joanna. Krzysztof ma do kobiety ogromny żal, za to, co zrobiła, jednak syn jest teraz dla niego na pierwszym miejscu. Czy uda się im stworzyć szczęśliwą rodzinę i wykorzystać drugą szansę, jaką postawił przed nimi los?

Drugi tom pokazuje, jak ulotne są chwile. Trzeba cieszyć się z bycia tu i teraz, bo nigdy nie wiadomo co przyniesie jutro.
,,Moment życia. Ulotna chwila” jest jeszcze bardziej emocjonalna, bardziej dojrzała, widać to szczególnie w zachowaniu głównych bohaterów. Pojawienie się dziecka przewartościowuje całe dotychczasowe życie. Nie brakuje nagłych zwrotów akcji, powraca mroczna przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć i dotkliwie namiesza w życiu wszystkich bohaterów.
Gorąco zachęcam do poznania niełatwej historii miłości Joanny i Krzysztofa, ale również o dawaniu drugich szans, przyjaźni i odkrywaniu wartości rodzinnych.
,,Jesteśmy tu razem, stoimy obok siebie, ramię w ramię. Zerkam na nich i rozpiera mnie duma. Moich dwóch wspaniałych mężczyzn."
Doskonale rozumiem, dlaczego czytelnicy domagali się od autorki innego zakończenia tej historii. Po przeczytaniu pierwszego epilogu moje serce na moment stanęło i musiałam przewrócić kartkę i wrócić do tekstu i sprawdzić, czy ja na pewno dobrze przeczytałam. Wtedy ucieszyłam się z drugiego epilogu. Teraz jednak kiedy emocje opadły i na spokojnie przypominam sobie fabułę, myślę, że zostanę przy tym pierwotnym zakończeniu. Dzięki niemu ta seria różni się od innych, łapie za serce i staje się niezapomniana. Bardzo polecam przeczytać!!!