Córka komendanta recenzja

"Córka komendanta"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2023-05-14
Skomentuj
12 Polubień
„…każdy człowiek ponosi winę za całe dobro, którego nie uczynił, ja natomiast przez całe życie przekonywałam siebie, że nie ponoszę winy za zło, którego byłam świadkiem”.

Przenosimy się do czasów II wojny światowej. Poznajemy Gretel, siostrę Bruna znanego nam z „Chłopca w pasiastej piżamie”. Traumatyczne wydarzenia, gdy jako mała dziewczynka uciekała z matką z nazistowskich Niemiec, wycisnęły na niej trwałe piętno. Kolejne etapy od wczesnej młodości po starość, wydarzenia, jakie po sobie następowy na przestrzeni jej życia nie zdołały wymazać, spowodować, że przeszłość zostanie zapomniana. Przez te wszystkie lata strach, że ktoś odkryje prawdę, dusił ja od środka i nie pozwalał w pełni cieszyć się z życia. Była córką komendanta, czy dziecko potwora, człowieka, na którego rękach ciąży krew milionów niewinnych istnień, ma prawo do normalnego, spokojnego, szczęśliwego życia?

Wnikliwa perspektywa, emocje podczas czytania ogromne. Akcja powieści toczy się niespiesznie i intryguje. Narracja toczy się dwutorowo, mamy wgląd w codzienność córki komendanta na przestrzeni wielu lat. Od niespełna dwunastoletniej dziewczynki, do kobiety u schyłku życia. Jej postać jest niejednoznaczna, ma wady i zalety, ma w sobie dobro i jest zdolna do czynienia zła.

Jest to powieść fikcyjna, jednak autor stworzył na wskroś realną historię, która niesie ogromne sprzeczne emocje. Całkowicie dałam się porwać tej trudnej, przejmującej, chwilami bolesnej opowieści. Osoba Gretel jest postacią tragiczną, naznaczoną, żyjącą w szponach strachu, od którego nie może się uwolnić. Obawa, że jej prawdziwa tożsamość zostanie odkryta, a ja spotka to, co spotykało niewinne istoty z ręki jej ojca. Autor stopniowo odkrywa przed nami sekrety, odkrywa myśli, które nigdy nie zostaną wypowiedziane na głos, uczynki poddane uczciwości. Czy tutaj można mówić o współudziale?

Piękna, przejmująca, na wskroś smutna, bolesna opowieść. Trudno przejść obok niej obojętnie, pozostanie we mnie na dłużej. Polecam, bardzo!

https://tatiaszaaleksiej.pl/corka-komendanta/

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-05-14
× 12 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Córka komendanta
Córka komendanta
John Boyne
7.5/10
Cykl: Chłopiec w pasiastej piżamie, tom 2

Długo wyczekiwana kontynuacja chłopca w pasiastej piżamie! Kiedy dziecko potwora jest winne zbrodni ojca? Wina i współudział mają niejedno oblicze. John Boyne jest mistrzem powieści historycznej. To...

Komentarze
Córka komendanta
Córka komendanta
John Boyne
7.5/10
Cykl: Chłopiec w pasiastej piżamie, tom 2
Długo wyczekiwana kontynuacja chłopca w pasiastej piżamie! Kiedy dziecko potwora jest winne zbrodni ojca? Wina i współudział mają niejedno oblicze. John Boyne jest mistrzem powieści historycznej. To...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

„ Historia opowiadana dostatecznie często staje się prawdą.” (str.83) Jest to kontynuacja „ Chłopca w pasiastej piżamie”. Tutaj bohaterką jest Gretel córka komendanta. Ta część podobała mi się bar...

@asach1 @asach1

„Chłopiec w pasiastej piżamie” – za pewnie większość z Was czytała bądź oglądała ekranizację tej powieści. Po wielu latach John Boyne zdecydował się spisać losy Gretel, siostry Bruna. Czy dzieci powi...

@ksiazka_w_kwiatach @ksiazka_w_kwiatach

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Z czworaków na salony
"Z czworaków na salony"

“Trwam w zawieszeniu między światami”. Moje kolejne bardzo udane spotkanie z twórczością Autorki. Przedwojenny świat przestał istnieć, po wojnie nastaje nowy ład, zacho...

Recenzja książki Z czworaków na salony
Dni, gdy kochałem cię najbardziej
"Dni, gdy kochałem cię najbardziej"

“W ich świecie kres jednego oznacza kres obojga”. Evelyn i Joseph spędzili ze sobą prawie całe życie, bardzo się kochają, mają troje dorosłych dzieci. Evelyn dowiaduje ...

Recenzja książki Dni, gdy kochałem cię najbardziej

Nowe recenzje

Wilki
NA WIEKI WIEKÓW
@renata.chico1:

W niewielkiej sudeckiej miejscowości dochodzi do szokującej zbrodni. Wezwany na miejsce komisarz Emil Orłowiec po raz p...

Recenzja książki Wilki
Aurora w mroku
SZKLANE OCZY ROZPACZY
@renata.chico1:

W połowie maja spod skrzydeł wydawnictwa LeTra wyszła powieść „Aurora w mroku” włoskiej pisarki Barbary Baraldi. Książk...

Recenzja książki Aurora w mroku
Za kamień i za ciemność
BOGOWIE ŻALU MIEWAJĄ SNY
@renata.chico1:

A gdyby tak pogrążyć się w odmętach mroku? Wkroczyć w noc tak czarną, że aż zdaje się być gęsta niczym smoła? A gdyby t...

Recenzja książki Za kamień i za ciemność
© 2007 - 2024 nakanapie.pl