Oszustka recenzja

Obserwuje Cię, śledzę każdy twój ruch. Myślisz, że uciekłaś, ale ja doskonale wiem, co robisz. Wiem, o której wstajesz, co jesz na śniadanie i co robisz po pracy. Znam Cię dobrze, choć od lat starasz się przede mną schować. Wiesz, kim jestem? Twoją przeszłością.

"Oszustka" to debiut literacki Aleksandry Śmigielskiej, który przenosi czytelnika do świata brudnych interesów, tajemnic z przeszłości i moralnych dylematów głównej bohaterki. Marta wiedzie spokojne życie w Bydgoszczy. Jej egzystencja skupia się wokół pracy w przychodni weterynaryjnej, cudownych dzieci i ukochanego męża. Wszystko rozsypuje się jak domek z karta za sprawą nieoczekiwanego spotkania.

Autorka zafundowała czytelnikowi prawdziwą czytelniczą ucztę. Świetna fabuła, która miejscami wywołuje dreszcze na całym ciele. Wraz z główną bohaterką dosyć często przemierzamy trasę Bydgoszcz- Wrocław i odkrywamy mroczne sprawy obu miast. Uwielbiam, kiedy na życie bohaterów kładzie się cieniem ich przeszłość. W tym przypadku nie tylko cieniem, ale i całym horyzontem. Marcie nie raz przyszło zmierzyć się ze skrzętnie ukrytymi demonami, o których wolałaby zapomnieć i nigdy do nich nie wracać.

Wybornie się przy tym bawiłam. "Oszustka" to jak powiew świeżości. W końcu nie policjant, czy dziennikarka z Warszawy, a weterynarz z Bydgoszczy. Choć nie ukrywam, że liczyłam, że większy spacer po mieści niż tylko dreptanie po trasie praca-dom. Ogromny plus dla autorki za tempo akcji. Powolne, ale nie przeciągnięte. Wszystko miało swoje miejsce i czas. Nie ukrywam, że polubiłam główną bohaterkę za jej upór i dążenie do odkrycia prawdy. Fabuła mnie zaskoczyła, zaintrygowała i nie pozwoliła odłożyć książki na bok. Zakończenie, choć nie ukrywam, że nieco zakręcone, wywołało u mnie sporo emocji. Nie spodziewałam się takiego finału. Autorka w sposób zręczny i niezwykle śmiały wodzi czytelnika za nos i nie pozwala przewidzieć, kto jest dobry, a kto ma coś za uszami.

Z niecierpliwością czekam na kolejne propozycje. Nie ukrywam, że autorka wysoko postawiła poprzeczkę, więc tym bardziej mam ochotę na kolejne literackie spotkanie.