Czego nie widać recenzja

"Bez względu na to, czy wierzyła, że rzeczywiście była winna zabicia Rowan - coś, czego nie była pewna przez ostatnie trzydzieści lat - morderstwo, posądzenia, plotki, spojrzenia i konsekwencje bycia główną podejrzaną w śledztwie dotyczącym morderstwa ukształtowały całe jej życie. Tkwiły w niej głęboko, były podstawą, na której zbudowała wszystko inne."

"Czego nie widać" to drugi tom o doktor Gretchen White, którą może znacie już z książki pt. "Podejrzana". Niestety nie czytałam pierwszego tomu i rzadko kiedy sięgam po książki bez znajomości wcześniejszych historii. Przy tej serii chyba zaspałam i sięgnęłam po "Czego nie widać", ale dobrze się tu odnalazłam, więc tak, można czytać bez znajomości poprzedniego tomu.

Historia ta dotyczy morderstwa własnej ciotki dokonanego przez Gretchen. Od czasów dzieciństwa jest przekonana, że to ona popełniła zbrodnię. Wszyscy wokoło nie wyprowadzają jej z błędu - jest winna. Jednak pewna policjantka wznawia śledztwo i historia Gretchen White jest bardziej skomplikowana, niż się wydaje.

Pierwsze co rzuca się w oczy, to dość skomplikowana, ale jakże potrzebna relacja Gretchen z Marconi, która to wzięła sprawę konsultantki policyjnej w swoje ręce. Relacja z socjopatą nie należy do najłatwiejszych, o czym przekonała się na własnej skórze Marconi. W trakcie czytania książki byłam pełna podziwu cierpliwości i woli dojścia do prawdy, bez rzucania nożem w główną bohaterkę.

Gretchen to postać nieoczywista. Nie wiadomo, kiedy wybuchnie i jakie kroki podejmie jej dyssocjalna osobowość. Już od dziecka uważano ją za tą złą, więc można tylko współczuć bohaterce, że nie otrzymała odpowiedniej pomocy. Oskarżenie o morderstwo na pewno nie pomogło jej w dorastaniu i życiu jako dorosły człowiek.

Kreacja bohaterów wypadła naprawdę świetnie. Można sądzić, że każdy ma coś na sumieniu, więc mało kogo można tu polubić. Tak faktycznie jest i długo nie będziecie w stanie dojść do prawdy.

Autorka manipuluje czytelnikiem podrzucając różne tropy, dzięki czemu finał wydaje się tym bardziej szokujący. Od początku czuć napięcie i dość ciężką atmosferę, ale owe wrażenia tylko podsycają ciekawość. Rozdziały są krótkie, treść przejrzysta, więc czyta się sprawnie. Historia Gretchen lawiruje między teraźniejszością, a przeszłością, kiedy to była dzieckiem, jak i przed jej narodzinami. Lubię, gdy w książkach wraca się do przeszłości, ponieważ to ona dodaje emocji i wyrazu danej powieści.

Oczywistość sprawy Gretchen przeradza się w nieoczywistą grę między nią a przeszłością, która towarzyszy jej przez całe życie. Bardzo dobrze skonstruowany thriller psychologiczny, który nakarmi dobrą historią fanów tego gatunku.