Cztery pory roku recenzja

Pisarz przekraczający granicę 25 tysięcy słów opuszcza krainę opowiadań, przekraczając granicę 40 tysięcy słów wkracza w krainę powieści. Wszystko to, co mieści się pomiędzy opowiadaniem a powieścią to nowele, zwane też minipowieściami. I właśnie cztery takie nowele składają się na tomik Cztery pory roku
Pierwsza z niech to Skazani na Shawshank, zupełnie pozbawiona elementów horroru, co w żadnym razie nie oznacza, że nie warta przeczytania, opowieść o nadziei... Nadziei na przekór rzeczywistości, nadziei która pozwala przetrwać w najtrudniejszych warunkach i z najgorszych sytuacji wyjść z podniesionym czołem... Druga nowela, Zdolny uczeń, to historia niezdrowej fascynacji przemocą. Trzynastoletni Todd Bowden od jakiegoś czasu zafascynowany jest hitlerowskimi obozami zagłady. Gdy wpada na trop hitlerowskiego zbrodniarza nie zamierza go wydać - zmusza starca by ten cofnął się do dawnych czasów i z detalami opowiedział wszystko o obozach. Rozmowy te wywrą duży wpływ na nich obu. Ciało to opowieść pisarza Gordona Lachance o tym, jak w wieku trzynastu lat wyruszył z grupką przyjaciół na długa wędrówkę, by pierwszy raz w życiu zobaczyć ludzkie zwłoki. Ostatnia nowela, Metoda oddychania to opowieść szkatułka - opowieść "zewnętrzna" traktuje o klubie, który nie jest klubem, choć nie do końca wiadomo czym tak naprawdę jest, a opowieść "wewnętrzna" to opowiedziana przez jednego z członków tego klubu, historia porodu który rozpoczął się śmiercią matki.
Cztery pozy roku to przede wszystkim cztery dobrze opowiedziane historie. Horrorem tak naprawdę można nazwać tylko ostatnią z nich, ale są to właściwie dwa horrory: opowiadanie "zewnętrzne" o klubie, który klubem nie był zaliczyć można do opowieści niesamowitych, opowiadanie "wewnętrzne" natomiast - do opowieści drastycznych. Jednak elementy grozy można odnaleźć także w Ciele i w Zdolnym uczniu, choć żadnego z tych opowiadań horrorem nazwać nie można.
Jeśli ktoś w literaturze szuka wyłącznie grozy, z całą pewnością nie będzie rozczarowany Metodą oddychania, natomiast wszystkim miłośnikom Kinga oraz wszystkim tym, którzy po prostu cenią solidne literackie rzemiosło z czystym sumieniem polecić mogę całą książkę.