Surogatka recenzja

SŁOWEM WSTĘPU
Surogacja to temat wzbudzający wiele kontrowersji. Jedni są absolutnie przeciwni całemu precedensowi, dla innych surogatka jest ostatnią deską ratunku. Po książkę sięgnęłam po przeczytaniu opisu – byłam ciekawa, jak autorka podeszła do tematu. Na temat samej surogacji było względnie mało, a szkoda. Surogatka Louise Jensen na pewno trzyma w napięciu do ostatniej strony, chociaż…

SUROGATKA LOUISE JENSEN
Czasami odcinamy grubą kreską przeszłość, która nawet po 10 latach potrafi do nas wrócić, jeszcze raz nas przeżuć i na nowo wypluć zostawiając jeszcze więcej blizn niż wcześniej. Tak właśnie stało się z Kat i Nickiem, którzy będąc szczęśliwym małżeństwem, postanowili powiększyć rodzinę. Jak sam tytuł wskazuje, zdecydowali się na surogatkę. Autorka naprawdę świetnie buduje napięcie, niesamowicie przeplata wątki „teraz” i „wtedy”. Co tak naprawdę stało się 10 lat temu? Dlaczego Lisy, surogatka, tak bardzo nie może pogodzić się z przeszłością? Co ma na sumieniu? I dlaczego Nick zachowuje się, jakby coś ukrywał? Tajemnica goni tajemnicę, paranoja goni paranoję… Kto zawinił? I jak wreszcie pogodzić się z tym, co się stało? W końcu trzeba przestać kłamać, powiedzieć całą prawdę i skonfrontować się z rzeczywistością. Ilość spraw, które ujrzały światło dzienne w zakończeniu jest tak ogromna, że można się pogubić. Według mnie autorka zostawiła zbyt wiele kart do odkrycia i asów w rękawie nas sam koniec powieści. Ogrom powiązań i wątków na spokojnie można było rozbić na dwa tomy dozując napięcie i tajemnice. Finał historii nie do końca do mnie trafił. Kompletnie się tego nie spodziewałam, ale nie tego oczekiwałam.

OCENA
Świetna książka na jeszcze zimne wieczory, która pobudza wyobraźnię. Na pewno nie dowiemy się z niej nic na temat samej surogacji, jednak jest to ciekawy „dodatek” do samej historii Kat i Nicka. Czy naprawdę możemy komukolwiek ufać bezgranicznie? Skąd możemy wiedzieć, czy druga osoba nie skrywa żadnych tajemnic? I co, jeżeli przeszłość nigdy nie pozwoli o sobie zapomnieć?