Déjà vu recenzja

Przed paroma miesiącami przeczytałam"Niepamięć". Zauroczyła mnie tamta książka. Przed kilkoma dniami kupiła "Deja vu". Nie zaczęłam od razu czytać. Bałam się, że ta książka będzie inna, gorsza, że rozczaruje mnie...Nic z tych rzeczy. Od pierwszych stron powieść wciągnęła mnie bez reszty.Poczułam się nagle jak w innym świecie. Słyszałam, widziałam, czułam atmosferę Wenecji. Nagle jakbym wszystkim zmysłami , całą sobą, chłonęła atmosferę tamtego miasta. Słyszałam muzykę, czułam zapachy, czułam delikatny powiew ciepłego wiatru na twarzy, ciepłe promienie słoneczne pełzające po ramionach... Ja nie czytałam tej książki, ja żyłam nagle życiem jej bohaterów. Nagle jakby moje życie i ich scaliło się w jedność. Brałam udział w zajęciach prowadzonych przez Marca, płynęłam gondolą starając się zrozumieć Paola, kibicowałam Rafałowi w drodze do Wenecji... Przeżyłam całą burzę emocji. Jest w tej książce coś dziwnego , coś co powoduje, że czas płynie nagle inaczej, codzienność przestaje mieć znaczenia, a my stajemy się inni... Sądzę, że lepsi...