Zabić cara recenzja

z tą książką miałam naprawdę dziwną sytuację, pomysł na fabułę bardzo mnie zainteresował, dlatego zakupiłam tę pozycję, przeleżała również sporo na mojej półce, bo nagle nie miałam na nią ochoty, ale w końcu nadszedł jej czas 

początek... w ogóle nie wciągający, trudno było mi się połapać w postaciach, miejscach i ogólnej sytuacji, przez ponad 100 stron tylko czytałam, a nie "wczuwałam" się w przedstawianą historię, niestety... po dwusetnej stronie zaczęłam się wgłębiać w fabułę i tutaj książka dopiero mną na jakiś czas "zawładnęła", chociaż to może zbyt duże słowo - raczej mocno zainteresowała, finisz był bardzo wciągający i wprost przez niego "przeleciałam"

niestety główni bohaterowie byli papierowi, co było bardzo rażące., również ci poboczni, ale to już jakoś tak mniej bolało, za to opis miasta, panujących nastrojów w nim oraz ogólnej sytuacji ludu był bardzo dobrze opisany, normalnie winszuję, zdecydowanie lepszy niż w książkach pani Simons (mam tu na myśli "Jeźdźca Miedzianego"), autor genialnie się spisał, pracował nad tą książką sporo czasu, wiele jej poświęcił, ale wyszła całkiem niezła pozycja, która zostanie ze mną jakiś czas w pamięci

notka historyczna pomogła wiele zrozumieć i dalej zainteresować w tym kierunku, i te puszczane oczka w stronę Dostojewskiego! <3

szczerze, książki nie polecam osobom, które nie interesują się w ogóle takim klimatem ani nie lubią książek historycznych (fikcja miesza się z prawdziwymi wydarzeniami), bo jej nie poczują i się tylko zmęczą (ja nawet się z nią troszkę męczyłam)