Marzenia szyte na miarę recenzja

"Musisz wiedzieć, czego chcesz. Co ci pasuje, co lubisz. I wtedy dopiero je tworzyć, uszyć najlepsze dla siebie. Wymarzyć sobie i potem te marzenia zrealizować. Swoje, nie czyjeś".


Po przeczytaniu dwóch części bestsellerowej serii "Stacja Jagodno" trudno mi uwierzyć, by ktoś nie poddał się urokowi klimatu, jaki stworzyła swoim piórem Karolina Wilczyńska. Drugi tom tego cyklu dosłownie połknęłam w jeden wieczór, przenosząc się dzięki autorce do białego domku, w którym da się rozwiązać każdy niemal problem.

Karolina Wilczyńska to urodzona w 1973 r. mieszkanka Kielc, prezeska własnej fundacji, trenerka i terapeutka. Lubi słoneczniki i bursztyny, w wolnym czasie czyta, haftuje obrazy, robi swetry na drutach i szydełku, tworzy biżuterię. "Marzenia szyte na miarę" to drugi tom serii "Stacja Jagodno".

Relacje pomiędzy Tamarą i jej nastoletnią córką Marysią w powolnym tempie zmierzają ku lepszemu. Duży wpływ na ocieplenie ich stosunków mają biały domek oraz babcia Róża, która zawsze służy dobrą radą. Tymczasem, Ewa nadal ukrywa prawdę dotyczącą swojej przeszłości, a Marysia zupełnie przypadkowo odnajduje w głębi lasu, zaniedbany dworek, w którym mieszkają dwie, nietuzinkowe kobiety.

W kontynuacji "Zaplątanej miłości", zgodnie z moimi oczekiwaniami, czytelnik śledzi dalsze losy znanych już bohaterów oraz ku mojemu zadowoleniu, poznaje także perypetie postaci zupełnie nowych, które autorka wprowadza do fabuły, dzięki czemu staje się ona jeszcze całościowo ciekawsza. Na pierwszy plan wysuwają się głównie dwie mieszkanki zubożałego dworku, których kreacje dość mocno mnie zaintrygowały. Marysia nawiązując relacje z tymi kobietami, przenosi czytelników i samą siebie w przeszłość. W przeszłość, która jak mniemam, będzie miała dla głównych bohaterek kolosalne znaczenie, gdyż...

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/