Dom sióstr marnotrawnych recenzja

"Dom sióstr marnotrawnych" to opowieść, która Was przerazi. Zniesmaczy. To losy trzech tytułowych sióstr, które zostaną z Wami na długo.

Książka zaczyna się nietypowym incydentem, wspomnieniem, po którym nazwisko Hollow znalazło się na ustach szkockich mieszkańców. Iris, Grey i Vivi są siostrami, które zniknęły z domu, powracając miesiąc później, nie pamiętając zupełnie nic. Zmieniły się. Ich włosy stały się białe, a oczy czarne. Budziły postrach wielu ludzi, równocześnie urzekając pięknem. Pewnego dnia jedna z nich znika w niewyjaśnionych okolicznościach, pozostawiając za sobą wskazówki. Czy nadprzyrodzone zjawiska i osobliwe kreatury, które stają na ich drodze, doprowadzą je do prawdy?

"Dom sióstr marnotrawnych" zachwycił mnie dwa lata temu, gdy poznawałam tą książkę w oryginale. Dziś, z przepięknym polskim tytułem, mogę Wam trochę o niej opowiedzieć. Jest dość krótka, co widać na pierwszy rzut oka. Ma równie krótkie rozdziały, które sprawiają, że można płynąć przez tą historię. Aż w końcu ma różnorodne postacie z nietypową dla nich osobowością. Ona zachwyca na wielu płaszczyznach. Mnie najbardziej urzekł klimat i wszelkie opisy miejsc, przestrzeni, kwiatów(!), które w poszczególnych rozdziałach budowały klimat. Mrok, strach, tajemniczość. Ta historia zagęszcza się z każdą stroną, co jeszcze bardziej przyciąga czytelnika do dalszej lektury. Czasami jest do tego stopnia obrzydliwa czy przerażająca, że nie pokusiłabym się o jej czytanie po zmroku. Autorka wykonała tu kawał dobrej roboty. Przejdźmy do naszych kochanych sióstr. Choć z początku nie wiemy o nich wszystkiego, to tak naprawdę do samego końca Sutherland utrzymuje pewną dozę tajemniczości. Na pewno znany jest ich wygląd, co wielokrotnie podkreśla w opisach. Ich zainteresowania, myśli, poglądy, choć tutaj najbardziej Iris, także mogą pomóc zbudować nam ich obraz. Bardzo polubiłam się właśnie z główną bohaterką, do której wielokrotnie porównywałam swoje zachowanie. Każda z sióstr Hollow jest inna, a jednak po skończeniu książki można odnaleźć w nich wspólne punkty. Zamiłowanie do roślin czy samo ich znaczenie w "Dom sióstr marnotrawnych" jest ogromne. Nie bez powodu na okładce (inspiracja twórczością Aykuta Aydoğdu) widnieje ich bogata kompozycja. Czytając tą powieść z pewnością nieraz będziecie przesyceni kwiatami, mchem czy małymi insektami, które buszują w leśnych zaroślach. Czasami te kwestie wprowadzały w stan pewnego zniesmaczenia, ale ja byłam tymi elementami zachwycona (👀). Cała intryga wokół zag¡nięcia Grey Hollow została przez autorkę świetnie poprowadzona. Ile to razy myślałam, że odgadłam sprawcę zamieszania czy główny powód rzekomej ucieczki... a tu nie! WOW. Pod koniec zrobiło się bardzo brutalnie, masakryczn¡e, a nawet poleciały łzy (scena z R.), których ja się nie spodziewałam. Zakończenie sprawia, że czujemy lekki niedosyt, jednakże ja jestem nim w pełni usatysfakcjonowana.

POLECAM MOCNO🤎