Recenzja książki Don Kichote

Don Kichote z Manchy ! Rycerz Smętnego Oblicza! Rycerz, oczywiście, pierwsza klasa. Wspaniała broń i zbroja, waleczny koń Rosynant, wierny i oddany Sancho Pansa - inteligentny, władający i rozumem i mieczem dzielny osobnik. No i ona - piękna i uwodzicielska, skromna i pełna cnoty Dulceyna z Toboso! Ideał rycerza odnosi na każdym kroku same sukcesy! Jego imię znane jest w najmniejszym zakątku świata....

.....wyobrażał sobie Don Kichote. Oczywiście, to wszystko jest przekoloryzowane. Tylko nasz bohater był w stanie uwierzyć w tą nieprawdę. Jak do tego doszło?

Don Kichote, szlachcic około pięćdziesięcioletni. Całe dnie spędza na czytaniu ksiąg - o walecznych rycerzach, bitwach pod dowództwem największych władców. Pewnego dnia postanowił przenieść treść książki i na życie - i wyruszyć w świat w poszukiwaniu przygód. Rosynant był chudą szkapiną, Sancho Pancha był wieśniakiem, o niewielkim rozumie i o jeszcze mniejszej odwadze. Dulcynea z Toboso, jak się potem okazuje, ma wielkiego pryszcza, jest gruba i tłusta, jej oddech cuchnie cebulą. Don Kichote nie był w stanie tego zauważyć. Wierzył w swoje wyobrażenia.

Pierwszą bitwę, którą stoczył, była walka z wiatrakami.Widział w nich olbrzymy. Sancho miał z niego niezły ubaw - tym bardziej, gdy jego pan spadł z konia.

Stanem Rycerza Smętnego Oblicza przejmowała się rodzina i proboszcz. Mimo to Don Kichote parł na przód, a Sancho mu pomagał, wiedziony obiecanym tytułem i bogactwem. Jak skończyły się losy bohatera?

Książka łatwa i trudna, wesoła i smutna. Niełatwo było mi skupić się na treści przez średnio przystępny język. Nie raz śmiałam się do łez, choćby z naiwności Don Kichota, sposobu zachowania się Sancho Pansy, czy rzeczywistego oblicza Dulcynei, damy Rycerza. Z drugiej strony zaś było mi mocno żal bohatera - tak bardzo chciał być rycerzem, przywrócić znaczenie słów: honor, waleczność. Wszyscy mieli go za szaleńca, który naczytał się za wiele książek.

Chciałam poznać tą historię i myślę, że warto. Co prawda, nie jest to książka, którą połyka się w jeden dzień. Ale przynajmniej można zrozumieć fenomen tej książki i takie pojęcia jak donkiszoteria czy walka z wiatrakami. Do klasyki zachęcam.