Dopóki jest nadzieja recenzja

"Dopóki jest nadzieja"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2024-09-19
Skomentuj
12 Polubień

“Dopóki oddycham, mam nadzieję”.

Z ogromną ciekawością, ale i niepokojem ponownie przeniosłam się do trudnego, niepokojącego świata naszych bohaterów. Powstanie zakończyło się porażką, zostało okupione krwią, wyrzeczeniami, bolesnymi razami, cierpieniem, niemocą. Cała Polska trwa w żałobie. Majątek hrabiny Niny Klonowieckiej, Makowo znajduje się pod zaborem rosyjskim. Kobieta jest pod stałą obserwacją, musi regularnie meldować się na posterunku żandarmerii. Zżera ją tęsknota za córką i niepokoi fakt, że ktoś za pośrednictwem ambasady Wielkiej Brytanii jej poszukuje. Przed Niną kolejne trudne decyzje. Pójdzie za głosem serca, czy rozumu?

Wielowątkowa, porywająca opowieść, której akcja toczy się niespiesznie, wzbudza emocje i niezmiennie intryguje. Fabuła zajmująco utkana, z dużą dbałością o szczegóły, przenosi nas do burzliwych, niespokojnych czasów, ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie. Autorka włożyła w powieść dużo serca, styl jest obrazowy, lekki i płynny. Całość jest naturalna i bardzo klimatyczna. Wyraźnie czujemy emocje, porywy serca, wewnętrzne rozterki naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie ukazani, złożoność charakterów daje nam ogromny przekrój ludzkich osobowości, z niektórymi bardzo się zżyłam. W Ninie, pomimo młodego wieku, nic nie zostało z samolubnej, kapryśnej dziewczyny. To odważna, silna, inteligentna, zaradna, wzbudzająca szacunek młoda kobieta. Z podniesioną głową, twardo stawia czoło wrogowi.

Postacie i fakty historyczne idealne współgrają z fikcją literacką. Dramatyczny, pełen nadziei, nieprzygotowany, nieudany zryw wolności, 1863 roku. Jak bardzo Powstanie Styczniowe wpłynęło na życie ludzi i jak je zmieniło. Klimatyczna opowieść, wciągająca obyczajowość i intrygujące tło społeczno-historyczne. Obok codzienności arystokracji, mamy zajmujące losy mieszczan i chłopów. Chwile dobre, szczęśliwe, przeplatają się z tymi złymi, gorzkimi, bolącymi i tych jest zdecydowanie więcej. Patriotyzm, odwaga, wola walki za ojczyznę, ból, cierpienie, poczucie porażki. Silne kobiety, ich niezłomność, odwaga, hart ducha, by z podniesionym czołem stawiać czoła zaborcy, Moskalom.

Pięknie napisana, poruszająca, chwilami dramatyczna opowieść. Czujemy klimat i atmosferę tamtych czasów. Honor, walka o wolność, trudne wybory, miłość, namiętność, zazdrość i niepewność jutra. Czuję żal, że to już koniec, taki lekki niedosyt. Porywająca saga, doskonała lekcja historii, bardzo polecam!


Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-09-18
× 12 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dopóki jest nadzieja
Dopóki jest nadzieja
Elżbieta Gizela Erban
7.4/10
Cykl: Kochankowie Burzy, tom 11

Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc l...

Komentarze
Dopóki jest nadzieja
Dopóki jest nadzieja
Elżbieta Gizela Erban
7.4/10
Cykl: Kochankowie Burzy, tom 11
Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc l...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Noc cudów
"Noc cudów"

“Każdy ma prawo do wyboru i każdy jest kowalem własnego losu". Małgorzata Skupińska jest nauczycielką z długoletnim stażem, przed paroma laty została wdawą, a ...

Recenzja książki Noc cudów
Duma i gniew. Uciekinierzy
"Duma i uprzedzenia. Uciekinierzy"

“... to, co łą­czy dwoje lu­dzi naj­bar­dziej, to ich brud­ne ta­jem­nice”. Porywająca opowieść o patriotyzmie, sprawiedliwości, zdradzie i zemście, a w tle tajemnice r...

Recenzja książki Duma i gniew. Uciekinierzy

Nowe recenzje

Most na Drinie
Kronika pewnego mostu
@Remma:

Wzniesiony przez Mehmedpaszę most stanowi pretekst do opowieści z dziejów Bośni w latach 1516 – 1914. Most stanowi cent...

Recenzja książki Most na Drinie
Wioska małych cudów
Wioska małych cudów
@tomzynskak:

Każdy z nas potrzebuje w swoim życiu cudów. Nie jakiś magicznych i nierealnych, a takich najzwyklejszych, które mogą wy...

Recenzja książki Wioska małych cudów
Dom ciało
Wersy płynące przez wnętrze…
@edyta.rauhut60:

Poezja wiele ma oblicz. Dzisiaj chciałabym Ciebie, Czytelniku zaprosić do poznania jednego z nich. Jak możemy przeczyta...

Recenzja książki Dom ciało