Drugie bicie serca recenzja

Od "Drugim biciu serca" usłyszałam raz, potem jeszcze raz, aż w końcu każdy o niej mówił, a większość tych osób się nią dosłownie zachwycała. Stwierdziałam więc, że muszę się przekonać w czym tkwi jej sekret. Czy był to dobry pomysł? Niestety nie. Zaraz dowiecie się dlaczego.

"Drugie bicie serca" opowiada historię dziewczyny, Niamh, której brat blizniak umiera w tragicznym wypadku wcześniej zdecydowawszy o byciu dawcą organów oraz historię Jonny'ego, chłopca, który cierpi na chorobę serca i jego ostatnią szansą jest przeszczep tego właśnie organu . Gdy Jonny niemalże stracił nadzieję na normalneżycie, pojawia się dawca, a chłopak za wszelką cenę chcę się dowiedzieć kim on jest.

Szczerze mówiąc to nie wiem za bardzo co o tej książce powiedzieć, ponieważ nie podobała mi się. Była męcząca, miejscami nudnawa i tak właściwie, to nie ma nic, co by mi się w niej podobało.

Bohaterów, również nie polubiłam. Niamh denerwowała mnie swoim obcesowym zachowaniem. Kompletnie nie zważała na cierpienie innych, a nawet specjalnie ich raniła. Johnny za to zachowywał się jak rozwydrzone dziecko, które nie doceniało tego co miało. Dodatkowo był z niego wielki egoista. Jedyną postacią, którą polubiłam była Emily, aczkolwiek pojawiała się ona na tyle rzadko, że nie udało jej się uratować tej książki.

Jedynym plusem, jeśli można to tak nazwać, był dobrze wykonany przez autorkę reaserch. Było widać, że wie o czym pisze. Opisywane w książce choroby, dialogi w szpitalach, zachowania lekarzy, rodziców, jak i samych chorych, było przez Murray dopracowane w najmniejszych szczegółach. Jest to moim zdaniem bardzo ważne w ksiżkach i dobrze mówi o autorze, jednak przy denerwujących bohaterach i nudnej fabule, nawet dobry reaserch nie zachęca do przeczytania danej pozycji.

Podsumowując książka mnie rozczarowała i z pewnoscią nie wrócę do niej ponownie. Osobiście wam jej nie polecam, aczkolwiek możliwe, że mogłaby przypaść do gustu nieco młodszym czytelnikom. Ale tak jak zawsze powtarzam, najlepiej przeczytać i na własnej skórze przekonać się czy dana książka do nas przemawia.

Dominika