Piękny kryminalista recenzja

„Piękny kryminalista” to drugi tom serii Piękni gangsterzy J.T.Geissinger. Tym razem główny bohater to Killian Black, brat bliźniak Liama, którego mieliśmy możliwość poznania w pierwszym tomie tejże serii. Jego postać bardzo mnie zaintrygowała, bowiem w „Pięknym gangsterze” przewinął się parę razy i odniosłam wrażenie, że zdecydowanie będzie tym „groźniejszym” bliźniakiem…czy tak też było?

Początek książki od razu na myśl przywiódł mi film o Robin Hoodzie, z tym że w tym przypadku owym Robin Hoodem jest dwójka kobiet, które kradną…pieluchy! Skradziony łup przekazują organizacji, której siedziba spłonęła jakiś czas temu. Czemu to robią? Tego musicie dowiedzieć się z książki :) Kobiety okradają magazyn, nie wiedząc, że należy on do gangstera Blacka, z którym lepiej nie zadzierać. Killian za wszelką cenę chce poznać intencje jednej z kobiet i choć powinien ją zabić za to co zrobiła, on postanawia ją … poznać ;) jednak gdy dowiaduje się kim tak naprawdę jest Złodziejka, sprawa lekko się komplikuje…

Wydawało mi się, że Killian będzie tym groźniejszym bratem, jednakże grubo się pomyliłam. Pomimo to, jego postać wywarła na mnie naprawdę pozytywne wrażenie. Z jednej strony ludzie bali się mu wchodzić w drogę, ale z drugiej jego zachowanie względem Złodziejki Juliet roztapiało mi serce. Zdarzały się momenty, że był słodki i romantyczny, ale też i takie gdzie był uparty, zaborczy i tak pewny siebie, że wywoływało to na mojej skórze mrowienie :P Bardzo podobała mi się również postać Juliet, bowiem była z niej naprawdę twarda babka, która mówiła to co myślała i nie bała się Killiana, pomimo tego kim był. Dialogi między tą dwójką były naprawdę zabawne. Można by rzec, że trafił swój na swego. Docinali sobie równo, co skutecznie wzmagało między nimi pożądanie :P Nie zabrakło tu zmysłowych i gorących zbliżeń, które nieraz przyspieszały bicie serca. Autorka na sam koniec wprowadziła też nieco akcji do książki, przez co do samego końca nie mogłam się od niej oderwać! Cała historia jest naprawdę swietnie napisana, do tego okraszona humorystycznymi dialogami, przez co czyta się ją naprawdę szybko. Do tego nieraz w książce przewinie się też Liam, który będzie „doradcą brata w sprawach…najwyższej rangi”;) - tak, nie mogłam przestać się śmiać przy tych fragmentach :P Ten tom podobał mi się bardziej niż poprzedni, jednakże cała dylogia jest naprawdę fajną lekturą na spokojne wieczory. Także polecam :)