Psikus recenzja

Dziadek i wnuk

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @almos ·1 minuta
2022-04-23
Skomentuj
21 Polubień
Zagadkowa i piękna opowieść o relacji dziadka z wnukiem opowiedziana z pozycji dziadka. A zaczyna się tak, że ponad siedemdziesięcioletni Daniele Mallarico, znany ilustrator książek mieszkający w Mediolanie, zostaje poproszony przez córkę, Bettę, mieszkającą w Neapolu o zaopiekowanie się przez kilka dni czteroletnim wnukiem, Mariem. Córka, matematyczka, wyjeżdża bowiem z mężem, Saveriem, na konferencję naukową. Na miejscu okazuje się, że małżeństwo córki przeżywa duży kryzys a wnuczek Mario to rozkapryszone i przemądrzałe dziecko o nieokiełznanej energii i trudnym charakterze.

Cała fabuła książki zamyka się w czterech dniach, które spędzają dziadek z wnukiem. Dla Daniele to ważny czas, bo dokonuje bilansu własnego życia. Mieszkanie córki jest jego domem rodzinnym, nieuchronnie więc wracają wspomnienia z trudnego dzieciństwa. Daniele zastanawia się, czy dobrze zrobił uciekając z Neapolu, który nadal jest w jego sercu, i decydując się na życie na zimnej północy Włoch.

Fajnie opisuje Starnone stosunki dziadka i wnuka, nie ma tu nic z sentymentalizmu, bo spotykają się dwie silne osobowości. Relacja faluje, raz jest lepiej, raz gorzej, jak w życiu, a kulminacja osiągnięta jest w pełnej napięcia scenie balkonowej. W ogóle podoba mi się u Starnone brak jakiejkolwiek czułostkowości, bo narrator i bohater książki, Daniele jest dosyć odstręczającym starszym panem. Jego stosunki z innymi postaciami książki: córką, zięciem, sprzątaczką Flavią, sąsiadką z dołu, wreszcie z wnukiem Mariem, są w najlepszym razie poprawne, ale zwykle dosyć napięte.

W tle mamy jeszcze problem pracy Daniele, musi wykonać pilnie ilustracje do książki Henry'ego Jamesa, przeżywa kryzys twórczy, spotęgowany przez konieczność opieki nad dzieckiem. Przy okazji zadaje sobie pytanie o sens własnej pracy, o to czy jest w stanie dotrzymywać kroku wymaganiom młodych wydawców.

To trochę taka książka o niczym, bo dzieje się tam niewiele, jak to w życiu, ale nasycona wysoką temperaturą emocjonalną, poza tym jest pięknie napisana. Dobra, dojrzała proza.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2018-06-05
× 21 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Psikus
Psikus
Domenico Starnone
7.3/10
Seria: Don Kichot i Sancho Pansa

Porywająca i niezwykle zabawna opowieść o starzeniu się, rodzinie, sztuce i pogodzeniu z własną przeszłością. Betta i Saverio, uniwersyteccy matematycy i rodzice czteroletniego Mario, przechodzą poważ...

Komentarze
Psikus
Psikus
Domenico Starnone
7.3/10
Seria: Don Kichot i Sancho Pansa
Porywająca i niezwykle zabawna opowieść o starzeniu się, rodzinie, sztuce i pogodzeniu z własną przeszłością. Betta i Saverio, uniwersyteccy matematycy i rodzice czteroletniego Mario, przechodzą poważ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Książka przypominała mi znakomity film z Mastroiannim pt. 'Wszyscy mają się dobrze', bo i tu i tam, chodziło o konfrontację starszego człowieka z rodziną i z tym, jak wyobrażenia i życie kiedyś mają ...

@Renax @Renax

Pozostałe recenzje @almos

Biała lwica (tom 1 i 2)
Kryminał szwedzko-afrykański

Książka Mankella jest trzecią w serii z moim ulubionym bohaterem – inspektorem policji z Ystad, Kurtem Wallanderem w roli głównej. Czytałem ją po raz pierwszy bardzo daw...

Recenzja książki Biała lwica (tom 1 i 2)
Zemsta
Wciąż żywe arcydzieło

Sięgnąłem ponownie po komedię Fredry po obejrzeniu archiwalnego spektaklu teatru telewizji ze wspaniałymi kreacjami Jana Świderskiego (Cześnik), Czesława Wołłejki (Rejen...

Recenzja książki Zemsta

Nowe recenzje

Pieśń królowej lodu
Pomysł dobry, wykonanie mierne
@etylomorfinka:

Zaletą tej książki jest klimat, który wykreowała autorka, ta tajemniczość, ogromne mgły, fiordy i jeziora- czytając czu...

Recenzja książki Pieśń królowej lodu
Taniec mieczy
"Taniec mieczy"
@tatiaszaale...:

“Czas ma jednak tę właściwość że odsłania sprawy, które miały pozostać w ukryciu. Obnaża też kłamstwa, sprawiając, ż...

Recenzja książki Taniec mieczy
Wielka Księga Opowieści Kryminalnych
„Wielka księga opowieści kryminalnych: Zbrodnie...
@marlenainbo...:

Recenzja książki: „Wielka księga opowieści kryminalnych: Zbrodnie pozornie niemożliwe” – obowiązkowa lektura dla miłośn...

Recenzja książki Wielka Księga Opowieści Kryminalnych
© 2007 - 2024 nakanapie.pl