Dziewczyna mojego męża recenzja

Lucyna i Tomasz to para, która po dwudziestu latach związku, postanawia się rozstać. Mają dorosłą córkę, która układa sobie życie za granicami Polski. Nie wie tylko, że jej rodzice, oprócz tego, ze nie mieszkają już razem, są w nowych związkach. Związkach, o których nie wie prawie nikt ze znajomych, a tym bardziej rodziny. Gdy Lucyna i Tomasz otrzymują zaproszenie na ślub wspólnego znajomego, postanawiają poznać ze sobą swoich partnerów. Trochę wbrew sobie, Lucyna zgadza się na spotkanie z nową dziewczyną swojego męża... I to nadal, prawnie, obecnego...

Jak dalej żyć, gdy jedyne dziecko wyfrunie z rodzinnego domu w dorosły świat? Jak po nastu latach odnaleźć się w związku, który dąży ku rozpadowi?
Z tymi właśnie problemami mierzy się bohaterka książki, Lucyna. Jesteśmy świadkami budowania nowego życia przez nią, jak i jej męża Tomasza. Oboje są w nowych związkach, ukrywając to zarówno przed jedyną córką, jak i rodziną i przyjaciółmi. Fajnie i niezwykle realnie było być częścią budowania ich nowego życia. Zwłaszcza, gdy owe budowanie podszyte jest dużą dawką sarkazmu i śmiechu. Ale i pewnego lęku. Dlaczego? Ponieważ nowa dziewczyna męża Lucyny to młodsza, wyluzowana, szczuplejsza wersja będąca jej całkowitym przeciwieństwem. Fabuła jest także pouczająca, gdyż problemy, z którymi mierzyli się bohaterowie są czymś, co kołaczę się w głowie każdej osoby będącej w długim związku.
' Dziewczyna mojego męża" to momentami zwariowana, aczkolwiek bardzo realna, książka. Autorka na podstawie historii bohaterów przekazuje czytelnikowi wiele przemyśleń na temat małżeństwa, budowania relacji, czy wyprowadzki dzieci z rodzinnego gniazda. Oprócz tego odkrywa tajniki poznania samego siebie. Spojrzenia na własną osobę przez pryzmat przeżytych lat, nabytych doświadczeń, czy zawartych przyjaźni. Na pozór lekka i przyjemna lektura, która rozpieszcza letnią i wakacyjną aurą oraz włoskim klimatem - winem, oliwkami i pięknym jeziorem. Bawi również czytelnika gamą absurdalnego ciągu pomyłek i niedopowiedzeń, który w momencie zagrożenia wywołuje główna bohaterka. Ale... Ale jeśli spojrzymy głębiej to ujrzymy zrozumiałe, przemyślane i realistyczne spojrzenie na świat i ludzi.