Dziewiętnaście minut recenzja

Dziewiętnaście minut to mało. Mniej niż godzina, ale więcej niż kwadrans. Dla nas mijające niepostrzeżenie sekunda po sekundzie. Ale kiedy twoje życie jest zagrożone, kiedy dzieje się coś, co na zawsze zmieni bieg historii, dziewiętnaście minut - to wieczność.

Peter jest zwykłym dzieciakiem jak ich wielu, lecz dziwnym zrządzeniem losu, jego życie nie jest takie proste jak innych. Szykanowany i prześladowany od lat może liczyć tylko na swoją przyjaciółkę Josie. Niestety jej pomoc nie pozostaje bez odzewu i wkrótce i ona staje się wyrzutkiem. Presja społeczna oraz ciągłe poniżania zmuszają dwoje ludzi do podjęcia radykalnych decyzji, których skutki okazały się katastroficzne. Dlaczego tak się stało? Co było iskra zapłonową całego nieszczęścia? Tego zaś próbuje dowiedzieć się sędzia Alex Cormier, matka Josie. Niestety elementy układanki nie chcą wskoczyć na swoje miejsce. Czegoś brakuje. A raczej kogoś. Kogoś, kto nie chce by cała prawda wyszła na jaw.

Wielowątkowa powieść autorki bestselerów Jodi Picoult, która podbiła już nie jedno serce. Zachwyca, oszołamia, zmusza do refleksji i na długo nie daje o sobie zapomnieć. Jest to moja pierwsza książka tej autorki i uważam, że mój wybór był trafny. "Dziewiętnaście minut" jest idealnym wprowadzeniem w twórczość Jodi.

Książkę pomimo niezwykłej zawiłości akcji czyta się lekko i przyjemnie. W niektórych monetach zadziwia, w innych wzrusza do łez. Pokazuje ukrytą prawdę o każdym z nas. O naszych słabościach, żalach, bólach i przede wszystkim strachu. Trudno jest się od niej oderwać choćby na chwilę. Książka wciąga od pierwszych stron i nie wypuszcza ze swych objęć aż do ostatnich. Akcja jest ułożona w interesujący sposób. Z każdym rozdziałem, cofamy się w czasie, powoli odkrywając przyczynę całej zbrodni. Dowiadujemy się nie tylko kto zawinił, trzymając w ręce pistolet, lecz kto też wzniecił iskrę wywołując pożar.

Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu. W prosty i miły sposób wprowadza czytelnika w zawiłe wątki. Opisy sytuacji są bardzo wiarygodna, a uczucia bohaterów przelewają się z kartki wprost na czytelnika. Książka jest niezwykle pouczająca, a zarazem interesująca. Poruszenie trudnych tematów, w tak zrozumiały dla każdego sposób nie może być niczym innym, jak tylko mistrzostwem pióra. Gdybym miała opisać swoje uczucia co do tej lektury, powiedziałabym tylko jedno słowo, o wielkiej treści: szacunek.