Wiedźmi czar recenzja

Trafiliście ostatnio na książkę, która mimo chwytliwego i interesującego opisu okazała się nienajlepszą lekturą? U mnie było to niestety „Spells Trouble. Wiedźmi czar”. Jednak zanim sobie pomarudzę, to o czym jest ta powieść?

Jest to historia szesnastoletnich bliźniaczek, czyli Hunter i Mercy, które są wiedźmami. Pewnego dnia w ich mieście zaczynają się dziać okropne rzeczy nastolatki muszą wziąć spawy w swoje ręce i powstrzymać złe moce, które doprowadziły już do śmierci trzech osób.

No i właśnie, kiedy przeczytałam o czym ma być ta historia, to uznałam, że to będzie coś świetnego. Znałam autorki z ich poprzedniego cyklu, który w czasach nastoletnich bardzo mi się podobał, dlatego miałam spore oczekiwania i się zawiodłam.

Moim głównym zastrzeżeniem do tej książki jest to, że nie potrafię określić jej odbiorcy. Bo z jednej strony mamy wydarzenia, które powinny mrozić krew w żyłach i morderstwa. Jest także scena zbliżenia Mercy i jej chłopaka. Z drugiej zaś dialogi są tak infantylne, że momentami nie panowałam nad mimiką swojej twarzy, która przedstawiała zażenowanie. Dodam jeszcze, że ja doskonale zdaję sobie sprawę, że nastolatkowie mają różne problemy, które dla dorosłego zwykle są trywialne, ale tutaj nie wniosły absolutnie nic.

Chociaż generalnie cały wątek Mercy i Kirka ociera się w moim odczuciu o groteskę, a zachowanie nastolatka zmienia się szybciej niż chorągiewka na wietrze. Dodatkowo nie mogę pojąc tego jak zepchnięte na margines zostało to, co stało się z matką dziewczyn. Odniosłam wrażenie, że w tym świecie wszystko dzieje się na klik. Klik i coś się wydarzyło. Klik i zapominamy o tym.

Żeby nie było, że jedynie narzekam, to same opisy czytało się dość szybko i sprawnie, momentami nawet przyjemnie. Poza tym sam zamysł na fabułę był bardzo ciekawy, a przedstawienie magii też autorkom się całkiem udało. Również udanym, według mnie, zabiegiem w tej historii było wykorzystanie drzew. Gdyby pozbyć się tych nieszczęsnych rozmów i żali o pierdoły (zamiast o faktycznie istotne rzeczy), to myślę, że uznałabym tę książkę za młodzieżówkę, która umila wieczór.

Jednak w takiej formie nie potrafię tej książki polubić. Jednak, jeśli lubicie takie klimaty, to równie dobrze może okazać się, że powieść ta was zachwyci. Dlatego najlepiej będzie, jeśli sami zdecydujecie, czy chcecie, żeby trafiła w wasze ręce.