Egzekutor recenzja

[..]To wszystko było zbyt popaprane, zbyt nielogiczne, żeby podejść do tego na chłodno i kalkulować. Są momenty w życiu, których nie da się wytłumaczyć ani zrozumieć. Istnieją decyzje, które trzeba podjąć natychmiast, inaczej będą siedzieć w głowie i przypominać o sobie każdego dnia[…]

Q: A czy w Waszym życiu były takie momenty, w których musieliście podjąć decyzję od razu? Bez zastanowienia się?

Mroczna, momentami brutalna, jednakże pokazująca, że nawet największy popapraniec ma w sobie emocje, które zostały jeszcze nieodgadnione.

Historia o Alexie, o egzekutorze, o doskonałym łowcy i drapieżniku. Uwiązany z rosyjską bratwą dostaje od niej kolejne zadanie. Jednakże na jego drodze, spotyka kobietę. Kobietę, która przypadkiem na niego wpada. Ma na imię Stella. Od tego momentu zaczyna się polowanie. Czy przetrwają razem? Czy Anioł poskromi Diabła? Przekonajcie się.

Myślałam, że po Zdrajcy już mnie nie zaskoczy. Przecież nie może być kolejny tom jeszcze mocniejszy i brutalniejszy od trzeciej części. A jednak. Życie potrafi zaskakiwać jak i książki. Egzekutor pozostawił na moim ciele ciarki, pot spływający ciurkiem na plecach i zaciskanie pięści. To książka, która tak mocno utkwiła mi w głowie, że wciąż o niej myślę, rozmyślam, rozważam i próbuje znaleźć odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Myślałam, że sen, że noc, ukoi moje skołatane nerwy, a mózg zajmie się zupełnie czymś innym. Nic bardziej mylnego. Bo Egzekutor taki jest. Wypluł, zmielił, wypluł, zmielił i tak za każdym razem. Wyobraźnia podczas czytania działała na najwyższych obrotach podsuwając mocne, brutalne wręcz bestialskie obrazy. Powodująca, że miałam kilka razy ochotę rzucić książką, zamknąć ją, ale mroczna siła trzymała mnie w szponach i kazała czytać. Nie wspomnę ile razy na policzkach czułam słone łzy smutku i rozpaczy. Ile razy wybuchałam śmiechem. Ile razy płonęłam i byłam gdzieś daleko w chmurach. Tak skrajnych emocji jeszcze nie doświadczyłam. I ile razy zbierałam swoje popękane, potłuczone i poranione serce w całość to tylko ja wiem. Bo za każdym razem gdy udało mi się to zrobić, autorka tak jakby nic znowu je mi wytracała z rąk i się sypało.

Anioł spotkał Diabła i nauczył go kochać, czuć i latać. To jest moje podsumowanie ponieważ żadne słowa nie są w stanie wyrazić całej fabuły i stworzyć normalne podsumowanie.

Autorka jest mistrzynią w dawaniu czytelnikowi mnóstwa emocji, doprowadzania go na skraj płaczu, wylanych łez, złości, wkurzenia, gniewu, zrozumienia i wybaczenia. Polecam tym razem całą serię Prawniczka Camorry. Musicie ją przeczytać.