Eliza i jej potwory recenzja

każdy z nas ma jakieś pasje. jeden śpiewa, drugi tańczy, a my dużo czytamy. eliza natomiast przepięknie rysowała i prowadziła swój własny - znany na cały świat - komiks pod tytułem ❛❛morze potworne❜❜. z twórczością pani zappii spotkałam się po raz pierwszy. i jak na pierwszy raz, było bardzo przyzwoicie. ba, nawet zaryzykuje stwierdzeniem, że było świetnie! ta pozycja nie tylko skradła moje serducho, ale też okazała mi się na tyle bliska, że postaram się do niej powracać co jakiś czas. nie znam innych książek tej autorki, więc nie wypowiem się na temat tego, czy wypadła ona dobrze, czy nie, ale muszę przyznać, że pierwszy raz od jakiegoś czasu poczułam to połączenie z główną postacią. przez moment miałam nawet wrażenie, że w jakimś stopniu ja to eliza, a eliza to ja. jej postać na pewno ze mną zostanie na jeszcze długi czas i naprawdę nie żałuje, że przeczytałam tę książkę. późno, bo późno, ale to dla mnie typowe, doskonale o tym wiecie. 

ta historia to jednak nie tylko historia miłosna, która z czasem zaczyna się rozwijać pomiędzy elizą a wallace'em. to też walka z depresją, czy akceptacją samego siebie. myślę, że właśnie o to chodziło autorce i jeśli nie jestem w błędzie, to zdecydowanie jej się udało. już samo nazwanie depresji ❛❛czarnym ślimakiem❜❜ i podkreśleniem wagi tej choroby u mnie zapunktowały. wszyscy doskonale wiemy jak podchodzi się do kwestii psychiki i jej zaburzeń, a to nastawienie w żadnym wypadku nie jest w porządku. poza tym to też próba złapania wspólnego języka z rodzicami, którzy po prostu nie zdawali sobie sprawy jak komiks elizy się rozwinął, a później także próba zmagania się ze sławą, która tak naprawdę spadła na nią z dnia na dzień, odbierając przy tym wszystkie siły i chęci. 

w ogólnym rozrachunku jest to książka, która łączy ze sobą coś nie tak lekkiego i przyjemnego jak kwestia psychiki, ale też coś właśnie w takim klimacie, jakim było nastoletnie zauroczenie i własna pasja. choć jest nieco obszerniejsza (chociaż zależy dla kogo ile stron to już coś więcej) to myślę, że warto poświęcić na nią trochę czasu i zaprzyjaźnić się z elizą i jej spółką. nie zostaje mi nic innego jak jeszcze raz wam ją polecić i liczyć na to, że przypadnie wam do gustu tak samo jak mi.