Miecz Kaigenu recenzja

Zawsze gdy widzę tak cudowne wydanie mam obawy, czy treść dorówna wysoko postawionej poprzeczce. Tak było również w przypadku obłędnie wydanej powieści „Miecz Kaigenu” M.L. Wang osadzonej w świecie przypominającym feudalną Japonię przybraną w fantastyczną szatę. I uwierzycie, jak Wam powiem, że mój zachwyt nad fabułą tej pięknej, chwytającej za serce, złożonej i dojrzałej opowieści był jeszcze większy?

Powieść porusza pod każdym możliwym względem łącząc w sobie elementy epickiej sagi rodzinnej z dramatem wojennym, bo mimo osadzenia w świecie fantastycznym, traktuje na bardzo realne tematy związane z manipulacją władzy, wpływem propagandy na życie ludzi, a także siłą i determinacją jednostek walczących o prawdę i przede wszystkim o przeżycie.

Autorka stawiając nie na widowiskowe sceny walki (których też oczywiście nie brakuje),ale przede wszystkim na życie i emocje bohaterów, na skomplikowane relacje pomiędzy nimi warunkowane nierzadko tradycją, honorem i powinnością angażuje czytelnika w ich losy bez reszty. Każda bitwa, zarówno ta fizyczna, jak i emocjonalna rozgrywa się o horrendalnie wysokie stawki.

Najsilniejszy ładunek emocji do powieści wnosi Misaki Matsuda, posłuszna żona i dobra matka, która swą wojowniczą, wręcz awanturniczą przeszłość chowa pod deskami podłogi i w najgłębszych zakamarkach umysłu. Jej relacja z mężem jest jak starcie góry lodowej z uśpionym wulkanem, który w końcu wybuchnie.

Młody wojownik Mamoru, syn Misaki, jest symbolem utraconej wiary i beztroskiej niewinności dzieciństwa. Zagubiony w obliczu upadających filarów swojej dotychczasowej egzystencji i zwątpienia we wszystko, w co wierzył próbuje na powrót poskładać siebie, swoją tożsamość. Chwila próby nadejdzie szybciej, niż ktokolwiek w Imperium Kaigenu karmiącym obywateli złudnym poczuciem bezpieczeństwa mógłby się spodziewać.

Nie jest to zdobiona różem i lukrem fantastyczna opowieść, a prawdziwie realistyczna, przedstawiona surowo i z wielką intensywnością rzeczywistość bohaterów, której odbicie możemy znaleźć we współczesnym świecie. W manipulowaniu obywatelami przez władzę, w brutalności trwających wojen, w których życie często tracą ci najbardziej bezbronni i w końcu w próbie podniesienia się ze zgliszcz, gdy straciło się niemal wszystko.

Smuci fakt, że Autorka postanowiła nie kontynuować wykreowanego w tak niesamowicie wiarygodny sposób fikcyjnego świata, bo każdy kolejny tom przyjęłabym z najszczerszym entuzjazmem.