Far far away recenzja

Wszystko zaczyna się od skradzionego pocałunku. Pola zamyka się na miłość, a złamane serce będzie leczyła bardzo długo. Kilka lat później Pola jest odnoszącą sukcesy artystką. Filip zostaje analitykiem i za wszelką cenę chce zdobyć Polę.
Czy nauczy ją kochać na nowo?

Przeczytałam tą część bez znajomości poprzednich tomów. Z tego co się dowiedziałam dwa pierwsze tomy są poświęcone Majce i Kajetanowi.
Pola i Filip znają się bardzo długo, dziesięć lat temu skradziony pocałunek miał być początkiem, ale niestety okazała się końcem. Nie tak to wszystko sobie wyobrażała Pola, zamknęła rozdział pod tytułem miłość. Lecz czy ba pewno?
Skrywanie uczuć wcale nie jest proste lecz strach jest silniejszy. Strach przed miłością jest czymś okropnym, nie dojść że ranimy druga osobę to także siebie. Rozumiem zachowanie Poli, bo nigdy nie miała wzorca do naśladowania. Nikt nie dał jej wzoru prawdziwej miłości za którym mogła podążać. Dlatego cały czas odrzuca miłość Filipa mówiąc że nic do niego nie czuje.
Filip zrozumiał, że tak naprawdę zawsze kochał Polę. Dąży do tego aby zdobyć jej serce, lecz ten uparty króliczek jest odporny na jego słowa, lub tak bardzo udaje. Podobało mi się, że Filip był tak uparty aby ją zdobyć, nie poddał się w walce o nią.

Historia napisana z perspektywy dwóch głównych bohaterów dzięki temu mamy obraz sytuacji od dwóch osób. Bardzo lubię takie rozwiązanie co daje nam lepiej poznać bohaterów.
Jest to lekki romans który wciąga od samego początku.
Historia którą czyta się bardzo szybko.
Historia która pokazuje jak bardzo potrzebna jest szczerość.
Historia która daje bam do zrozumienia, żeby nie bać się uczuć i tego co nam przyniesie.

"Miłość nie naprawi wszystkiego. To żaden cudotwórczy wynalazek ani zaklęcie, które odmienia ludzi. A już na pewno nie wymaże krzywd czy bólu utaconego zaufania."

"Bo zbyt wiele razy widziałam, jak ta cała miłość zwyczajnie wyparowuje zaledwie po kilku latach związku. Widziałam, jak bliscy sobie ludzie zaczynają się ignorować, a ostatecznie stają się sobie obcy. Widziałam, jak ta miłość niszczy, a po niej zostaje pusta skorupa. Nie chcę tak skończyć. Nie chce, by nas to spotkało!