Granat poproszę! recenzja
Gdy życie ci dopiecze, nie poddawaj się!
Autor: @Aga_M_B
·1 minuta
2021-08-18
1 komentarz
1 Polubienie
Jeśli pochmurny poranek sprawia prawdziwy ból, proponuję na poprawę humoru zabawną historię z Emilią Przecinek w roli głównej!
"Granat poproszę!" to komedia kryminalna. Kryminału tu jak na lekarstwo, ale komedia świetna. Bardzo lekka w odbiorze słodko — gorzka historia kobiety, od której uciekł mąż, zostawiając ją samą z dziećmi, niepłaconym przez kilka miesięcy kredytem hipotecznym oraz z ekscentrycznymi matkami. No i co w tym śmiesznego? Na co dzień nic. Jednak w oprawie, jaką stworzyła Rudnicka, to potężna dawka śmiechu.
Emilia, jako pisarka, autorka romansów, potrafi bardzo zżyć się z bohaterami swoich książek. Może aż za bardzo, bo w prywatnym życiu czasem postępuje tak, jak oni by postąpili. Do tego jest niepoprawną romantyczką. Życie ma względnie uporządkowane... No właśnie, tak jej się wydawało. Wszystko zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, gdy mąż informuje ją telefonicznie, że chce zostać mężem innej kobiety - w dodatku młodszej. Bohaterka zostaje z dwójką nastoletnich dzieci i zaległościami w spłatach kredytu hipotecznego. Żeby jej "pomóc", wprowadzają się do niej matka i teściowa. Dosłownie wszystko się wali. Do problemów dochodzi defraudacja w wykonaniu jej (jeszcze obecnego) męża oraz znalezienie jego kochanki martwej. Emilia postanawia rozwiązać zagadkę z pomocą wrednej matki, jeszcze gorszej teściowej i dwójki nastoletnich dzieci.
Rudnicka w komedii ukazała kobietę kruchą i jednocześnie silną, gotową znieść wszelkie przeszkody na swej drodze, gotową zawalczyć o swoje szczęście jak lwica.
Książka napisana lekko i przyjemnie, z wielką pisarską wprawą. Na uwagę zasługują dialogi. Szczególnie zabawne są rozmówki dwóch starszych pań. Ich potyczki słowne, swary... Jadzia i Adela doskonale się uzupełniają, mimo iż na początku nie przepadają za sobą (może to nawet zbyt delikatne stwierdzenie). Perypetie zgrabnie skonstruowane tak, że nie wieje nudą ani przez chwilę. Powieść pełna humoru sytuacyjnego i słownego. Bohaterowie wyjątkowi w swoim zachowaniu, przez co charakterystyczni. Poczucie humoru autorka ma doprawdy zwariowane.
Komedie kryminalne to ostatnio mój ulubiony gatunek, po który sięgam.
"Granat poproszę!" to komedia kryminalna. Kryminału tu jak na lekarstwo, ale komedia świetna. Bardzo lekka w odbiorze słodko — gorzka historia kobiety, od której uciekł mąż, zostawiając ją samą z dziećmi, niepłaconym przez kilka miesięcy kredytem hipotecznym oraz z ekscentrycznymi matkami. No i co w tym śmiesznego? Na co dzień nic. Jednak w oprawie, jaką stworzyła Rudnicka, to potężna dawka śmiechu.
Emilia, jako pisarka, autorka romansów, potrafi bardzo zżyć się z bohaterami swoich książek. Może aż za bardzo, bo w prywatnym życiu czasem postępuje tak, jak oni by postąpili. Do tego jest niepoprawną romantyczką. Życie ma względnie uporządkowane... No właśnie, tak jej się wydawało. Wszystko zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, gdy mąż informuje ją telefonicznie, że chce zostać mężem innej kobiety - w dodatku młodszej. Bohaterka zostaje z dwójką nastoletnich dzieci i zaległościami w spłatach kredytu hipotecznego. Żeby jej "pomóc", wprowadzają się do niej matka i teściowa. Dosłownie wszystko się wali. Do problemów dochodzi defraudacja w wykonaniu jej (jeszcze obecnego) męża oraz znalezienie jego kochanki martwej. Emilia postanawia rozwiązać zagadkę z pomocą wrednej matki, jeszcze gorszej teściowej i dwójki nastoletnich dzieci.
Rudnicka w komedii ukazała kobietę kruchą i jednocześnie silną, gotową znieść wszelkie przeszkody na swej drodze, gotową zawalczyć o swoje szczęście jak lwica.
Książka napisana lekko i przyjemnie, z wielką pisarską wprawą. Na uwagę zasługują dialogi. Szczególnie zabawne są rozmówki dwóch starszych pań. Ich potyczki słowne, swary... Jadzia i Adela doskonale się uzupełniają, mimo iż na początku nie przepadają za sobą (może to nawet zbyt delikatne stwierdzenie). Perypetie zgrabnie skonstruowane tak, że nie wieje nudą ani przez chwilę. Powieść pełna humoru sytuacyjnego i słownego. Bohaterowie wyjątkowi w swoim zachowaniu, przez co charakterystyczni. Poczucie humoru autorka ma doprawdy zwariowane.
Komedie kryminalne to ostatnio mój ulubiony gatunek, po który sięgam.
Moja ocena:
× 1
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
/o-9788380694613/n/granat-poprosze)
2 wydania
Granat poproszę!
Olga Rudnicka
7.1/10
Cykl:
Emilia Przecinek, tom 1
Kiedy wszystko wali się na głowę, można zrobić tylko jedno – wziąć sprawy w swoje ręce! Emilia Przecinek – trzydzieści dziewięć lat, sto pięćdziesiąt sześć i pół centymetra wzrostu, znana autorka rom...
Komentarze
Sięgam po książki Olgi Rudnickiej zawsze, gdy potrzebuje czegoś, przy czym można się pośmiać. I tym razem się nie zawiodłam.
Główna bohaterka prowadzi udane, jak jej się wydaje, życie rodzinne. Do tego jest pisarką , która bardzo utożsamia się ze swoimi bohaterami.
Nagle jej ułożone życie zaczyna się spać jak domek z kart. Emilia zostaje sama z dwójką nastolatków i matką oraz teściową, które wspaniałomyślnie postanawiają się wprowadzić, aby jej pomóc.
Na Emilię Przecinek spada seria problemów, z którymi musi sobie poradzić. Aby uporać się ze sprawami, które musi pozałatwiać, bardzo wczuwa się w rolę swoich bohaterów i stara się postępować tak, jak zrobiliby to oni. Żyje jakby w dwóch światach, które przeplatają się ze sobą, co daje dość komiczny obraz głównej bohaterki powieści. Swoich bohaterów oraz ich historie wplata w swoje prawdziwe życie, co często dekoncentruje i wprawia w zaklopotanie osoby, które są wokół niej.
Z pomocą dwóch starszych pań oraz swoich dzieci, Emilia stopniowo prubuje odzyskać harmonię w swoim życiu, co nie jest wcale takie proste.
Książka posiada ogromną ilość dialogów, które wywołują dużą dawkę śmiechu. Historia pisarki przedstawia z pozoru zwykłą ludzką codzienność, jednak napisaną w taki sposób, że nie można oderwać się od książki. Duża dawka humoru, zabawne dialogi i ciekawie stworzeni bohaterowie sprawiają, że chętnie sięgnę po tą książkę po raz kolejny.
Główna bohaterka prowadzi udane, jak jej się wydaje, życie rodzinne. Do tego jest pisarką , która bardzo utożsamia się ze swoimi bohaterami.
Nagle jej ułożone życie zaczyna się spać jak domek z kart. Emilia zostaje sama z dwójką nastolatków i matką oraz teściową, które wspaniałomyślnie postanawiają się wprowadzić, aby jej pomóc.
Na Emilię Przecinek spada seria problemów, z którymi musi sobie poradzić. Aby uporać się ze sprawami, które musi pozałatwiać, bardzo wczuwa się w rolę swoich bohaterów i stara się postępować tak, jak zrobiliby to oni. Żyje jakby w dwóch światach, które przeplatają się ze sobą, co daje dość komiczny obraz głównej bohaterki powieści. Swoich bohaterów oraz ich historie wplata w swoje prawdziwe życie, co często dekoncentruje i wprawia w zaklopotanie osoby, które są wokół niej.
Z pomocą dwóch starszych pań oraz swoich dzieci, Emilia stopniowo prubuje odzyskać harmonię w swoim życiu, co nie jest wcale takie proste.
Książka posiada ogromną ilość dialogów, które wywołują dużą dawkę śmiechu. Historia pisarki przedstawia z pozoru zwykłą ludzką codzienność, jednak napisaną w taki sposób, że nie można oderwać się od książki. Duża dawka humoru, zabawne dialogi i ciekawie stworzeni bohaterowie sprawiają, że chętnie sięgnę po tą książkę po raz kolejny.
/o-9788380694613/n/granat-poprosze)
2 wydania
Granat poproszę!
Olga Rudnicka
7.1/10
Cykl:
Emilia Przecinek, tom 1
Kiedy wszystko wali się na głowę, można zrobić tylko jedno – wziąć sprawy w swoje ręce! Emilia Przecinek – trzydzieści dziewięć lat, sto pięćdziesiąt sześć i pół centymetra wzrostu, znana autorka rom...
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Pozostałe recenzje @Aga_M_B
/711cefe02bd7593e541ea4c5a6f6bc0f/n/kamienica-schopenhauerow)
Kamienica Schopenhauerów
Anna Sakowicz, powieściopisarka i bajkopisarka, przygotowała dla czytelników w podróż w czasie. W powieści „Kamienica Schopenhauerów” zabiera czytelników w ekscytującą ...
Recenzja książki Kamienica Schopenhauerów/31efbd118f7c3e2615e197a7abdea473/n/szczury-wroclawia-dzielnica)
Dzielnica
Czwarty tom cyklu „Szczury Wrocławia”, „Dzielnica” ponownie przenosi czytelnika do alternatywnej historii Polski. Przypomnę, że światem rządzą zombies, a fabuła jest osa...
Recenzja książki Szczury Wrocławia. DzielnicaNowe recenzje
/75d630d142ccef96bc5b16a739d67776/n/noah)
Noah
@Zaczytany.p...:
"Noah " ~ K. Zielińska Q: Którą książkę polecacie w ciemno? [...] —Nie pogodził się z tym, co się tam wydarzyło....
Recenzja książki Noah/4fc7c8a7c6e1a49de381c16d7d320e3c/n/zasady-gry)
Opowieść o miłości, przyjaźni, drugich szansach...
@burgundowez...:
Czytaliście już „Zasada numer pięć? ❗️Jeśli nie, a lubicie czytać chronologicznie, zacznijcie koniecznie od tej części...
Recenzja książki Zasady gry/8fa5235fce4b275d70f1729acbce4e3c/n/narkoza)
Życie ludzkie warte tyle co nerka
@sylwiacegiela:
Lubicie medyczne obyczajówki? Ja ostatnio polubiłam za sprawą „Narkozy” Rafała Artymicza. Bohaterem książki jest aneste...
Recenzja książki Narkoza