Lucky recenzja

Któż z nas choć raz nie marzył o wygranej w Lotto, przed oczyma mając upojne wizje, co zrobiłby z tymi wszystkimi pieniędzmi... Znając swą kruchą psychikę, podejrzewam, że mogłabym oszaleć ze szczęścia i już nigdy "do siebie" nie wrócić. W taki oto sposób racjonalizuję sobie, że to może lepiej...

Takie niespodziewane szczęście spotyka Lucky, ale czy dziewczyna naprawdę urodziła się pod szczęśliwą gwiazdą? Jako niemowlę została porzucona na schodach kościoła, wychowana przez mężczyznę, którego uważa za swojego ojca, utrzymuje się z oszukiwania innych. Wszystkiego nauczył jej "tatuś". Wiecznie w drodze, przemieszczają się z miejsca na miejsce, kłamią, kradną i uciekają. Lucky nie zna innego życia, więc gdy wygrywa kupę kasy na loterii, to tak jakby los postanowił wynagrodzić jej dotychczasowe życie. Tyle że dziewczyna jest poszukiwana za liczne przestępstwa i z tego powodu nie może odebrać pieniędzy, zostanie bowiem od razu aresztowana. Co zrobić?!

Gdy tylko zobaczyłam, że książkę Marissy Stapley poleca sama Reese Witherspoon, koniecznie chciałam ją przeczytać, ufam bowiem jej wyborom i nigdy się na nich nie zawiodłam. Trzeba przyznać, że złośliwy los wykręcił niezły numer naszej bohaterce. Kupa kasy w zasięgu ręki, a jednak nieosiągalna. Sama nie wiem, czy to szczęście, czy może pech. Absolutnie nie popieram stylu życia prowadzonego przez naszych bohaterów i wyznaję zasadę, że na ludzkiej krzywdzie szczęścia nie zbuduję. Jedynym wyjątkiem od tej reguły jest syndrom Robin Hodda, zabierać złym i bogatym, po to, by oddać biednym i potrzebującym. W taki sposób stara się w dorosłym życiu postępować Lucky, jednak nie zawsze wszystko idzie po jej myśli.

Historia toczy się dwutorowo, w czasie współczesnym oraz od momentu narodzin, poprzez dzieciństwo, aż do dorosłości Lucky. To historia niezwykle samotnej dziewczynki tęskniącej za normalnym życiem: matką, przyjaciółmi, miejscem, które mogłaby nazwać domem, oraz dojrzałej kobiety, która chce naprawić wyrządzone zło.

Taylor Jankis Reid wspomina, że dawno się tak nie ubawiła, czytając książkę, ale ja wcale nie odnalazłam tu wielu powodów do uśmiechu, wprost przeciwnie pod tą złożoną z lekkości bytu skorupką odkryłam wiele bólu, samotności, strachu i smutku. Książka jest już ponoć ekranizowana, a ja bardzo chętnie porównam ją z pierwowzorem.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl