Wajda. Kronika wypadków filmowych recenzja

Gigant polskiego kina

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @almos ·2 minuty
2021-12-20
2 komentarze
21 Polubień
W tej książce, ukończonej jeszcze za życia mistrza, ale wydanej już po jego śmierci, opowiadają o Wajdzie i jego filmach jego współpracownicy, inni giganci polskiego kina, którzy przy nim zaczynali karierę i uczyli się zawodu. To prawdziwie imponująca lista: Kazimierz Kutz, Janusz Morgenstern, Jerzy Wójcik, Andrzej Żuławski, Daniel Olbrychski, Edward Żebrowski, Agnieszka Holland, Krystyna Janda, Jerzy Radziwiłowicz, Paweł Edelman i wielu, wielu innych.

Książka zbudowana jest chronologicznie, w porządku powstawania wszystkich filmów Wajdy, jedne dzieła omówione są bardziej szczegółowo, inne mniej, ale to świetny przewodnik po twórczości mistrza. W szczególności pisze Michalak o złotej dekadzie Wajdy, latach 70., gdy nakręcił tyle arcydzieł: Brzezina, Wesele, Ziemia Obiecana, Człowiek z marmuru, Panny z Wilka. Trochę jest o kulisach powstawania i dopuszczenia do dystrybucji 'Człowieka z marmuru’, ale za mało jak dla mnie. Pewnie o tym jednym filmie można by napisać całą książkę...

Najciekawsze dla mnie było przedstawienie metody twórczej Wajdy opisanej słowami jego współpracowników. Po pierwsze, atmosfera na planie. Andrzej Żuławski: „Wajda posługuje się ludźmi, wprawia ich w stan nerwowego podniecenia w pracy, wynagradza ich uwagą, zmusza do wyciśnięcia z siebie tego, co najlepsze.” Daniel Olbrychski: „Andrzej ma niebywałą zdolność prowokowania ludzi do produkowania pomysłów.” Witold Sobociński: „Jego siła, a nie wszyscy reżyserzy ją mają, polega na tym, że on potrafi otworzyć się na współpracowników. Umie sobie ich dobrać i bierze z nich wszystko, co najlepsze.”

Potem jego stosunek do aktorów. Małgorzata Braunek: „Andrzej zresztą kocha aktorów i daje temu wyraz. Z drugiej strony on nie daje wskazówek czysto aktorskich. Mnie reżyserował w taki sposób, że powtarzał: „Graj prosto i do przodu”.” „Olgierd Łukaszewicz: „Andrzej, co zresztą podkreśla wielu aktorów, ma w sobie siłę uwodzenia. To jest klucz do naszej mentalności aktorskiej, zresztą dosyć próżnej.”

Poza tym był to człowiek olbrzymiego dynamizmu, pasji, pracowitości i energii, co roku kręcił film, a jak nie kręcił, to robił spektakle teatralne i inne rzeczy.

Z drugiej strony przynosi książka pewien niedosyt, (ale jakie dzieło o tym gigancie byłoby kompletne?), mało mówi Michalak o zmaganiach Wajdy z Polską i polskością, o jego walkach z naszymi mitami, o potężnym wrażeniu, jakie wywierały i wywierają jego dzieła, o guli w gardle, o łzach w oczach pojawiających się przy oglądaniu tylu jego filmów. To artysta, który jak mało kto pokazuje polskość, wzrusza polskością, ale też się z nią zmaga, krytykuje.

Trochę też jest za bardzo hagiograficzne, starania Wajdy o uzyskanie Oskara dla filmu zagranicznego w pewnym momencie stały się irytujące, jakie na to szanse miał 'Pan Tadeusz'?

Mimo to dostaliśmy świetny przewodnik po twórczości tego giganta polskiego kina.


Moja ocena:

Data przeczytania: 2017-02-07
× 21 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Wajda. Kronika wypadków filmowych
Wajda. Kronika wypadków filmowych
Bartosz Michalak
7.8/10

Popiół i diament, Wszystko na sprzedaż, Wesele, Ziemia obiecana, Człowiek z marmuru, Człowiek z żelaza – to filmy, które na trwałe zapisały się w historii nie tylko polskiego kina. Ich twórca, Andrzej...

Komentarze
@Renax
@Renax · ponad 3 lata temu
No to chyba nic dodać, nic ująć. Świetnie opisa£eś książkę.
Dodam jeszcze, że chyba żaden inny reżyser nie powoduje takiej guli jak on. Jejku: "Katyń", " Korczak", "Pan Tadeusz"...
× 1
@almos
@almos · ponad 3 lata temu
Dzięki, no właśnie, Wajda mi się mocno kojarzy z gulą w gardle.
@Renax
@Renax · ponad 3 lata temu
Tylko że ta jego epickość kina nie jest tqka jak w filmach z Hollywood, np. Gladiator. Jego filmy są smutne, problematyczne, podejmujące ważne dla narodu problemy. Ja wszystkich jego filmów nie obejrzałam, ale pod wpływem tej książki obejrzałam kilka zaległych: Korczaka, Ziemię Obiecaną i Dantona. Kilka innych oczywiście znam. Zresztą mój zmarły tato uwielbial je.
× 1
@Carmel-by-the-Sea
@Carmel-by-the-Sea · ponad 3 lata temu
Chyba bardzo dobrze wyłapałem plusy i minusy książki, czyli jasno i spójnie oddałeś treść. Mam plan 'ścieśniać' swoje przemyślenia w takim kierunku.
× 1
Wajda. Kronika wypadków filmowych
Wajda. Kronika wypadków filmowych
Bartosz Michalak
7.8/10
Popiół i diament, Wszystko na sprzedaż, Wesele, Ziemia obiecana, Człowiek z marmuru, Człowiek z żelaza – to filmy, które na trwałe zapisały się w historii nie tylko polskiego kina. Ich twórca, Andrzej...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Miała to być opowieść o człowieku, niedawno zmarłym wybitnym reżyserze, składająca się ze wspomnień znajomych, przyjaciół, podwładnych, aktorów, asystentów, z którymi współpracował przy kolejnych fil...

@Meszuge @Meszuge

Jest to książka o filmach Wajdy i o NIM jako reżyserze, twórcy kina, artyście i współpracowniku, szefie..... Jej ukazanie się zbiegło się ze śmiercią artysty, ale nie jest to książka okolicznościowa,...

@Renax @Renax

Pozostałe recenzje @almos

Ekonomiczna analiza prawa
Prawo i ekonomia

Książka jest polskim tłumaczeniem najpopularniejszego amerykańskiego podręcznika z Law&Economics, czyli po naszemu: ekonomicznej analizy prawa. Nie mogę powiedzieć, że p...

Recenzja książki Ekonomiczna analiza prawa
Karuzela pomyłek
Montalbano na wysypisku

Chwała wydawnictwu Noir sur Blanc, że powoli, nie spiesząc się, publikuje kolejne książki z serii z sycylijskim komisarzem Salvo Montalbano w roli głównej. Andrei Camill...

Recenzja książki Karuzela pomyłek

Nowe recenzje

Echa nieodkupionych win
Echa nieodkupionych win
@ewus1703:

Zosia Miszczyk to młoda mama zmagająca się z trudną sytuacją finansową. Z bólem serca zostawia swoją małą córeczkę pod ...

Recenzja książki Echa nieodkupionych win
Warszawa to mój Nowy Jork
Książka, która długo boli
@ewus1703:

Młoda dziewczyna przenosi się do Warszawy z nadzieją na nowe życie. Wierzy, że u boku ukochanego zacznie wszystko od no...

Recenzja książki Warszawa to mój Nowy Jork
Signal
Bardzo udany debiut
@ewus1703:

Tego lata zdecydowanie stawiam na kryminały – to mój ulubiony gatunek, więc nie mogło ich zabraknąć również w mojej wak...

Recenzja książki Signal
© 2007 - 2025 nakanapie.pl