Recenzja książki Dziewczyny z placu

Lata mijają, a plac Konstrukcji trwa w swojej betonowej szarości i jest świadkiem kolejnych zmian i przemian, zarówno tych w kraju, jak i tych u Pabisiaków.

Mania to już prawie sześćdziesięcioletnia Maria, a jej syn Adam dorósł i ożenił się z bladą kurą w nijakim płaszczyku, nijakiej spódniczce i nijakiej czapeczce. Irena, sąsiadka z dołu, jest zaskoczona jego dziwnymi oświadczynami nad ciastkiem w cukierni, i choć nie są one spełnieniem marzeń wchodzi do tej dziwnej rodziny.

Stan wojenny i jego koniec, Lech Wałęsa, Magdalenka, okrągły stół, Adam Michnik, Gazeta Wyborcza... ZMIANY...

Ślub, żałoba, narodziny, zdrady, kolejne tajemnice, czasem wstydliwe, niedopowiedzenia... ZMIANY...

Maria mimo swoich lat nawiązuje romans z żonatym mężczyzną i w końcu stara się żyć pełną parą, próbując nawiązać lepsze relacje ze swoim wnukiem, skoro nie udało się z synem i synową.
Irena jest dziennikarką radiową, ale jej rola, tak w pracy jak i w domu, ogranicza się do usługiwania płci przeciwnej, a Magda to wieczna studentka.

Natomiast wiele dzieje się w życiu i głowach Adama i Siwego.
Gdy w "Placu Konstytucji" mężczyźni byli jedynie dekoracją dla pań, w tej części wychodzą z ich cienia i wybijają się, może nawet bardziej niż tytułowe dziewczyny.
Głównie Adam ze swoimi życiowymi dramatami i wstydliwą tajemnicą, ale i Siwy, dojrzewający w trudnych realiach staje przed równie trudnymi wyborami ucząc się tolerancji w obliczu tajemnicy, którą dane jest mu poznać po latach.

Autorka @dominika_buczak jak i w poprzedniej części skacze w czasie pokazując Nam wydarzenia z perspektywy kilku bohaterów, pozwalając zajrzeć w ich głowy i poczuć ich emocje.
Porusza również wątek LGBT, który od zawsze dzieli społeczeństwa i rodziny.

Mimo, że w dużej mierze czytamy o ludzkich problemach, to lekki styl powoduje bardziej uśmiech niż przygnębienie.

Mnie przez obie części towarzyszyła nostalgia i poczucie, że niezbyt długo MY POLACY cieszyliśmy się względną wolnością, że walczymy o nią od wieków, że walczymy i teraz...
Szczerze żałuję, że to już koniec, tak dobrze mi się czytało ❤️