Polowanie na grzyby. Od borowika do grzybowej recenzja

Jesień to pora, która od dzieciństwa nieodmiennie kojarzy mi się ze zbieraniem grzybów. Co roku, pod dowództwem Taty wyruszaliśmy za miasto, czasami były to podróże dość dalekie. To nic, że trzeba było wstać o świcie a potem jechać wiele kilometrów. Magia grzybobrania, przebywania w cudownym otoczeniu wielkiego lasu, biwakowania na skąpanych w słońcu polanach wynagradzały wszelkie trudy i niewygody. 

Nic więc dziwnego, że gdy wpadła mi w ręce książka Zofii Leszczyńskiej-Niziołek pod tytułem „Polowanie na grzyby” nie mogłam oprzeć się pokusie by do niej zajrzeć. Jak zajrzałam – przepadłam na długie godziny, do późna w nocy. A następnego dnia wertowałam ją raz jeszcze. 

Jest to świetna książka, którą możemy dopisać do rodziny poradników, aczkolwiek z pewnością jest czymś więcej. Autorka wplata w treść sporo osobistych informacji, różnego rodzaju anegdot, dzięki czemu dostajemy żywy, emocjonalny tekst kogoś, kto naprawdę kocha las, jego dary, a na grzybach zna się jak mało kto. Jej opinii możecie być pewni, bo oprócz tego, że Zofia Leszczyńska-Niziołek zbiera je „od zawsze”, to wiedzę na ten temat zgłębiała na specjalistycznych kursach, zaś wykształcenie archeologiczne z pewnością przysłużyło się wnikliwemu zbadaniu zagadnienia. 

Podoba mi się, że oprócz doskonałych opisów grzybów – zarówno tych jadalnych, jak i trujących czy mało znanych, bardzo rzadkich lub po prostu ciekawych – znajdziemy tu mnóstwo praktycznych porad – począwszy od tego jak się do lasu ubrać, co ze sobą wziąć i na co uważać, a skończywszy na grzybiarskim savoir-vivre. Dowiemy się także jak nasze grzyby przyrządzić lub zakonserwować. Autorka podaje również przepisy stare, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się jednym tchem i chętnie do niej wraca, tym bardziej, że jest bogato ilustrowana pięknymi zdjęciami.

Bardzo polecam wszystkim, nie tylko tym, którzy grzyby zbierają bądź mają taki zamiar. Jest to po prostu miła lektura o zadziwiającej nas przyrodzie i odwiecznej tradycji grzybobrania, jak się okazuje -  nie tylko w lesie, i nie tylko jesienią.

Na mnie książka wywarła duże wrażenie i zainspirowała do wyjazdu w podwarszawskie lasy - na pierwsze po wielu, wielu latach grzybobranie. Z „Polowaniem na grzyby” oczywiście.