Fighter. Autobiografia recenzja

Bardzo solidnie, wręcz "elegancko" wydana pozycja. W treści jednak bardziej przypomina "rodzinny album porządnego człowieka", niż sportową (auto)biografię tytułowego Wojownika. Pewnie dlatego, że miał on w owym czasie zaistnieć w (naprawdę) poważnej polityce. Ostatecznie jednak - nic z tych planów nie wyszło...
Trochę szkoda, że pięściarska kariera Tomasza Adamka została w niniejszej książce potraktowana nieco "po macoszemu". Bo w końcu to dzięki sportowym arenom stał się on powszechnie znaną postacią. A w jego "ringowych przygodach" nie brakowało przecież naprawdę ekscytujących i niezapomnianych wydarzeń...
Takich, jak choćby krwawa (pierwsza) potyczka z Briggsem o światowy tytuł w wadze półciężkiej. Tomek w początkowych rundach doznał pęknięcia kości nosowej, i tylko on sam wie, jak zdołał dotrwać do końca tej batalii. I jeszcze ją wygrać !
Albo sławetny bój z Ulrichem w obronie tegoż pasa czempiona. Adamek pojechał do Niemiec, by na własnej skórze przekonać się, jak trudno jest zwyciężyć na przysłowiowym, "obcym ringu". Jednak nie dał sędziom punktowym okazji do "wykazania się", i efektownie znokautował faworyta gospodarzy !...
Osobna "garść sportowych wspomnień" dotyczy przygody Tomka z wagą ciężką. Rozpoczęła się ona od porozbijania weterana światowych ringów - Andrzeja Gołoty. Część fanów miała zresztą "żal" do Adamka, że winduje swą pozycję w rankingach dzięki pobiciu rodaka, będącego już wyraźnie po tej "drugiej stronie rzeki"...
Tomek spróbował też zostać pierwszym, biało- czerwonym zawodowym mistrzem świata wagi ciężkiej. Jednak przewaga warunków fizycznych, oraz umiejętności czysto bokserskich Witalija Kliczki - była zbyt duża. A używając terminologii piłkarskiej - był to (niestety) "mecz do jednej bramki"...
Pomimo zaawansowanego, jak na profesjonalnego sportowca, wieku - Adamek jeszcze nie zawiesił (ostatecznie) rękawic bokserskich na przysłowiowym kołku. I co jakiś czas słyszymy o jego "kolejnej, pożegnalnej walce". Będącej już raczej "ringową ciekawostką", oraz chęcią "przypomnienia się" fanom, niż (ponowną) próbą wdrapania się na pięściarski szczyt...