Pachan recenzja

PAULINA JURGA
⚜️ Pachan ⚜️

Macie czasami tak, że czekacie z wielkim utęsknieniem na drugi tom książki i gdy w końcu go dostajecie jesteście zawiedzeni?
Zawiedzeni, że musicie czekać kolejne miesiące na tom 3...Paulino zostawiłaś mnie z rozerwanym sercem, na kilka kawałków, które Rzeźnik może wsadzić w swój słój. Po lektrzurze byłam cała rozdygotana zakończeniem, a moje serce latało w piersi jakby miało wyskoczyć.

W drugim tomie Ławrusznika, akcja dzieje się po wydarzeniach z serii Matrioszka. Igor żegna się ze swoim siostrzeńcem i zaczyna nowe życie po tragicznych wydarzeniach. Jest ciężko ranny, ale schadza po bracie sprawia, że musi wstać na nogi bardzo szybko. Do tego w willi pojawia się Aisza. Czeczenka z bardzo mroczną, i brutalną przeszłością. Czy się dogadają? Co ich połączy? Co na to wszystko bratwa?

Paulina Jurga wprowadza nas w świat uczuć, strachu, pragnień tych skrytych jak i otwartych. Pokazuje jak można przezwyciężyć swoją psychikę dla drugiej osoby, oraz jak pomóc tej drugiej osobie w pokonaniu swoich słabości.
Książka jest zarówno emocjonującą w sposób pozytywny, ale też i mroczny. W końcu Igor to Rzeźnik, a grzeczny to on nie jest.
Pachan wciąga, tak samo jak Ławrusznik, nie sposób odłożyć książki na bok, a gdy już to zrobisz myślisz "kiedy mogę do niej wrócić ". Seria jest uzależniającą lekturą, jeśli nie chcesz odrywać się od lektury zaopatrz się w serie Matrioszka i poczekaj do premiery Worowki. Gwarantuje, że przeczytasz jedna i druga serie beż nabrania tchu. Jest tu coś wciągającego i tak bardzo przemyślany mocny przekaz uczuć jaki przeżywają nasi bohaterowie. To jak walczą ze swoimi demonami przeszłości, jak walczą o siebie wzajemnie i swoją rodzinę jest bardzo mocno ujmującą.
Nie brakuje tu też mojej ukochanej Bratwy. Mafia jest i będzie jednym z najważniejszych wątków w tej książce dla mnie. Z wielkim zainteresowaniem czytam o gruzińskich zwyczajach, nie tylko tych w mafii. Z rumiencami na twarzy podziwam jak potrafią żegnać się ze zmarłymi, czy też obchodzić różnego rodzaju uroczystości. To jest tak inne od naszych zwyczajów, że można się zakochać.
W cała historie Paulina wplata przepiękne przysłowia, które nie tylko pasują do gruzińskiego, życia ale z powodzeniem można je stosować i u nas. Gratuluję świetnie przeporowadzonego reserchu, tak moi Drodzy Autorzy powinno się pisać książki o obco krajowej Mafii. Bardzo fajny słowniczek dodany na początku książki wprowadza nas w wyrażenia używane w książce, do tego przypisy od autorki dodające smaczku. Jak dla mnie jest to mega robota. Czekam na Worowke, ale boję się co Paulina wymyśli, a coś czuję że nie będzie to nic przyjemnego, a zakończenie skończy z moim sercem totalnie.