Gwiezdny port recenzja

“Gwiezdny port” to naprawdę niezła powieść graficzna. Kompletnie nie wiedziałam, czego mogę się po niej spodziewać, bo przed lekturą nie czytałam żadnych opinii ani nie sprawdzałam ocen. Okazało się, że dostałam prawie trzysta stron wartkiej akcji, międzygalaktycznych intryg i interesujących relacji między postaciami.

Szczególnie spodobał mi się fakt, że od samego początku całe tło historyczne zostało dobrze zarysowane. George R.R. Martin (tak, ten od słynnej "Gry o tron") przenosi czytelnika do alternatywnej rzeczywistości, w której dziesięć lat temu na Ziemię dotarli kosmici. Bardzo często powieści graficzne z gatunku sci-fi czy fantasy są dość chaotyczne, tutaj jednak od pierwszych stron rozumiałam o co chodzi i nie musiałam domyślać się, co, jak i dlaczego.

Sama fabuła nie wciągnęła mnie aż tak, żebym nie mogła przestać o niej myśleć. Zabrakło mi także lepszych opisów postaci - kompletnie nie potrafiłam się z nimi zżyć i nie potrafiłam kibicować im specjalnie entuzjastycznie. Ale rozumiem też, że powieści graficzne rządzą się swoimi prawami i ważniejsza od opisów jest w nich akcja.

No dobrze, a co z kreską? W końcu w komiksach jest ona równie ważna jak sama fabuła. Z jednej strony bardzo podoba mi się, że ilustracje są przejrzyste, wyraziste i mają bardzo ładne, ostre kolory. Ilustratorka świetnie poradziła sobie też z kosmitami, bardzo dobrze oddając ich różnorodność oraz… kosmitowatość. Z drugiej strony nie potrafię się nią zachwycać, bo mam wrażenie, że wszystkie ludzkie twarze były bardzo surowe i czasem wręcz nieładne.

Doceniam ten komiks za ciekawą fabułę, humor (kilka razy zaśmiałam się w głos podczas lektury, serio!), interesujące relacje pomiędzy bohaterami i całkiem niezłą kreskę. Wydawnictwo również stanęło na wysokości zadania - twarda oprawa i gruby papier to coś, co w komiksach uwielbiam. Czegoś mi jednak w "Gwiezdnym porcie" zabrakło - może i nie zapomnę o nim za miesiąc czy dwa, ale nie trafi on do mojej topki i nie wiem, czy kiedyś do niego wrócę.