Rodzina Monet. Perełka. Część 2 recenzja



Czytacie książki na Wattpad? Ja ostatnio przepadłam tam przez książki Weroniki Marczak. Niedawno premierę miała druga część trzeciego tomu “Rodziny Monet. Perełka” i była to jak do tej pory najlepsza książka, wywarła na mnie takie wrażenie, że czułam niedosyt i zajrzałam na Wattpad, ponieważ czwarty tom jest właśnie tam publikowany, no właśnie, publikowany, czyli jak dobrze pójdzie to co tydzień będę wyczekiwać kolejnych rozdziałów. Ta część zamyka pewną erę Monetów, większość problemów z braćmi została zażegnanych, Hailie dowiedziała się w końcu, dlaczego jest tak chroniona przez nich, można nawet powiedzieć, że w końcu dopadła ją świadomość tego co działo się do tej pory w jej życiu i uderzyło ją z pełną mocą.

Hailie popełniła błąd, który może ją bardzo dużo kosztować, jednak nie może zapomnieć, że otacza ją rodzina, która stanie za nią murem i pomoże jej za każdym razem. Drogi braci i Hailie się rozchodzą, jednak nie można zapomnieć, że ich więzi są nierozerwalne i zawsze mają wspólny dom, do którego mogą wrócić w każdej chwili.

Zdarza wam się płakać podczas czytania? Nie spodziewałam się, że wyleje morze łez na jakiejkolwiek książce z serii “Rodzina Monet”. Wiedziałam, że coś traumatycznego wydarzy się w tej części, ponieważ autorka pisze swoje książki dość schematycznie, więc można było się spodziewać czegoś mocnego w drugiej części, jeśli pierwsza była dość nudna. Rozpieszczenie i zmiana głównej bohaterki w poprzedniej części, było tylko początkiem zmian, jakie przeszła Hailie, jedne zmiany poszły w dobrym kierunku, inne niekoniecznie, jednak ostatecznie mogę powiedzieć, że z przyjemnością je obserwowałam i zapłakałam nie raz nad losem tej młodej dziewczyny.

Z przyjemnością towarzyszyłam jej podczas poznawania przeszłości jej braci, ich szczere rozmowy poruszały mnie do głębi, a ta najważniejsza z Vincentem, chyba najbardziej mnie poruszyła.

Wydawnictwo zdecydowało się oznaczać TW (trigger warning) na początku rozdziału, jest to dość kontrowersyjne posunięcie, ponieważ najczęściej takie ostrzeżenia pojawiają się na początkowych stronach książki, bądź na tylnej okładce. Niektórym osobom się to podoba, innym nie za bardzo, ponieważ widzą w tym działaniu chwyt marketingowy. Mianowicie, książki Weroniki Marczak, mimo tego, że są rekomendowane dla osób powyżej szesnastego roku życia, najczęściej znajdują się w rękach dużo młodszych osób (nawet 10 latków), dlatego taki TW na początku książki, mógłby znacznie obniżyć sprzedaż, jednak to są tylko domysły. Sama jestem za oznaczaniem TW na początku książki, a nie na początku rozdziału. Pewnie zastanawiacie się, czy już wiem, skąd to wielkie zainteresowanie tą książką, to wam powiem, nie nie wiem, sama nie potrafię się od niej oderwać, choć więcej na nią narzekam, niż ją chwalę.