List który przyszedł za późno recenzja

Wracającemu z Paryża Tomkowi Dybrukowi ktoś na lotnisku zamienił walizkę. Wydaje się, że to zwyczajna pomyłka, tylko dlaczego jakiś mężczyzna ucieka z bagażem Tomka? To zdarzenie wprowadza chaos w życie bohatera, a wszystko za sprawą listu sprzed piętnastu lat, który Tomek znajduje w zamienionej walizce. Jest to list zdesperowanej kobiety piszącej do swego ukochanego. Zaciekawiony psycholog wietrzy materiał na tekst do popularnego czasopisma dla kobiet, jednak im dokładniej szuka, tym bardziej skomplikowana okazuje się ta historia. Kolejne informacje coraz bardziej przytłaczają Tomka, ale też determinują bohatera do działania: dziwne samobójstwo sprzed lat, kobieta podejrzewana o planowanie zemsty, mnóstwo przeczących sobie plotek - są to elementy tej samej układanki, którą Tomek postanawia rozwikłać.

Utwór Anety Modelskiej jest połączeniem powieści kryminalnej i psychologicznej z wątkami romansowymi. Jego akcja toczy się w Warszawie i w Paryżu, gdzie główny bohater wyjeżdża wraz z Sandrą, by pomóc jej poznać prawdę o przeszłości, mimo iż jest to przeszłość bardzo bolesna i pełna niespodzianek. Autorka pisze zgrabnym, dość ciekawym stylem - udało jej się stworzyć odpowiednie proporcje między partiami dialogowymi i opisowymi tekstu, dzięki czemu powieść nie nuży, wręcz przeciwnie - książka mocno zaciekawia, a to za sprawą świetnie skonstruowanej intrygi. Wraz z rozwojem akcji poznajemy nowych bohaterów, których obecność dodatkowo komplikuje sytuację. Jednakże postaci, które znamy od początku nie są czarno-białe, zmieniają się wraz z rozwojem powieści. Czytelnik może jedynie domyślać się prawdy o życiu niektórych z bohaterów, gdyż poznając historię głównie z perspektywy Tomka, nie wie, co skrywa przeszłość poszczególnych postaci.

List, który przyszedł za późno to kolejny dowód, że nasi rodzimi pisarze tworzą świetne książki kryminalne i psychologiczne. Dla mnie jest także nauczką, iż nie należy oceniać książki po okładce, która jest moim zdaniem najgorszą stroną publikacji, czego na szczęście nie można powiedzieć o samym tekście.