I nie było już nikogo recenzja

Kolejny kryminał z serii Agathy Christie. Tym razem poznajemy dziesięcioro bohaterów,którzy dostali zaproszenie na bezludną wyspę. Każdy z nich znalazł się tam z innego powodu. Bohaterowie raczej cieszą się z wyjazdu. Pierwszy dzień przebiega bezproblemowo. Uczestnicy poznają się i dowiadują kilku faktów o sobie. Do momentu pierwszej śmierci wszystko wygląda,jak piękny sen. Zresztą nawet wtedy początkowo wydaje się to tylko przykrym zbiegiem okoliczności. Z dnia na dzień jednak okazuje się,że życie każdego z nich jest zagrożone,a ich śmierć związana jest z rymowanką dziecięcą. Przy każdych kolejnych zwłokach znajdują oni bowiem krótki fragment z tej rymowanki, a jest on dziwnym trafem związany z rodzajem śmierci danej osoby. Bohaterowie coraz mniej sobie ufaja, gdyż nie wiedzą kto jest kim. Pytanie brzmi tylko,czy zdążą się uratować i rozwiązać zagadkę tajemniczego zaproszenia i tragicznych śmierci swoich współtowarzyszy. Kto tak naprawdę jest sprawcą tego wszystkiego? A najważniejsze pytanie brzmi dlaczego akurat oni? Jak się okazuje żaden z uczestników nie należy do świętych. Książkę proponuje czytać w pochmurne dni,kiedy nic się nam nie chce i najchętniej nie wychodzilibyśmy z łóżek. W takie dni bowiem warto spróbować rozruszać szare komórki i podjąć wyzwanie. Autorka zaprasza wszystkich do podróży wraz z bohaterami na tajemniczą bezludną wyspę, na której nic nie jest takie,jakie by się mogło wydawać. Każda kolejna strona przekonuje czytelników,że nie wiadomo,czego się spodziewać. A zakończenie? Jak zwykle zaskakujące i nie dające się przewidzieć. Agatha Christie bezbłędnie wyczuła w którym miejscu jesteśmy w stanie dopowiedzieć sobie zakończenie i poprowadziła fabułę dalej tak,żeby wszystko utrudnić. Książkę czyta się szybko. Jest to jeden z wielu jej kryminałów,chociaż akurat ten należy do jednych z najlepszych i najmniej przewidujących. Polecam każdemu, kto lubi bawić się w detektywa oraz każdemu,kto lubi tajemnice i zagadki. Na pewno nie będzie to nudna przygoda.