W twoim cieniu recenzja

"W twoim cieniu" jest ostatnią książką z serii "Oczami Kobiet" autorstwa Anny Kasiuk. Tym razem poznajemy historię Agnieszki, dziewczyny z wielkimi ambicjami, marzeniami i chęcią zmiany w życiu. Która z Was nie była na jej miejscu? Aga żyje na co dzień w Bieszczadach, pomaga mamie w prowadzeniu firmy zajmującej się księgowością, ale dobija ją małomiasteczkowość. Chce czegoś więcej od życia i aplikuje do swojej pracy marzeń, korporacji na warszawskim Mokotowie. Początkowo idealizuje życie w stolicy, ale gdy to o czym śniła, jest na wyciągnięcie ręki, prędko decyduje się o to zawalczyć. W Warszawie wszystko zaczyna na nowo, bez rodziców, bez przyjaciół. Praca marzeń okazuje się wyzyskiem, niekończącymi się nadgodzinami i usilnymi próbami akceptacji przez zespół. Jednak na drodze Agnieszki staje Eryk, sąsiad, przez którego główna bohaterka staje przed wyborem: kariera czy miłość? Rozsądek czy serce?

Chciałabym Was przestrzec - nie jest to książka o nudnym życiu w korporacyjnym świecie. „W twoim cieniu” porwało mnie całkowicie, nie jestem pewna, czy to dlatego, jak bardzo utożsamiam się z Agnieszką, czy może dlatego jak cudownie została skonstruowana sama powieść. Wydarzenia toczą się zupełnie naturalnym torem, nic nie jest wymuszone. Czytelnik śmieje się do książki, kibicuje głównej bohaterce, ekscytuje się razem z nią. Miłość, przecież jej nie mogło zabraknąć w książkach Anny Kasiuk, kiełkuje razem z każdą kolejną stroną. A wiecie, co jest najcudowniejsze w tej książce? Wszystkie wydarzenia mogły spotkać każdego czytelnika. Chociaż bardzo bym chciała znaleźć jakieś minusy, nie potrafię. Żałuję, że tak szybko skończyła się opowieść. Czuję niedosyt, chcę znać dalsze losy Agi, wypić z nią jeszcze niejedną kawę czy herbatę.

„W twoim cieniu” ujęło mnie swoją naturalnością, niewyobrażalnym urokiem. To romans na miarę naszych czasów. Nie mamy tu przerysowanych bohaterów, chociaż poniekąd Eryk jest trochę wyidealizowany, ale… Jemu można to wybaczyć. Bardzo cenię, że do książki dodany jest słowniczek korporacyjnego języka, aby każdy, niezależnie od profesji, potrafił zrozumieć dialog czy nawet humor. Rewelacyjnie oddana jest atmosfera, ten wyścig szczurów i to od razu nasunęło mi myśl: autorka zwyczajnie wie, o czym pisze. To nie jest nudna opowieść, wbrew pozorom mamy tu tyle zwrotów akcji! Nie da się po prostu odłożyć książki na bok. Naprawdę chciałabym, aby Aga została ze mną na dłużej.
Czego możemy się nauczyć z tej książki? Odwagi sięgania po własne marzenia! I tego, że nie wszystko da się zaplanować…