Recenzja książki Kobiety nie kłamią i mają najwyżej 39 lat. Mentalny lifting dla początkujących

Niby dla kobiet 40+, a jednak do mnie przemawia i niczym drogowskaz ukazuje drogę mentalnej przeprawy, jaka prędzej czy później czeka każdą z nas. Niezależnie od stanu cywilnego, ilości potomków uwzględnionych w testamencie lub braku takowych, nie bacząc na rosnące niczym grzyby po deszczu zmarszczki i kilogramy, które prawdopodobnie źle wykalkulowane na zepsutej wadze świecą przed oczami, jeszcze długo po tym, gdy z niej zeszłaś. Każdy zgodzi się ze mną, że czas płynie nieubłaganie, a im człowiek starszy, tym i refleksje nasuwają się inne, chciałoby się rzec: głębsze. Zmienia się również punkt widzenia, istotne dla nas rzeczy nabierają innych barw, zmienia się także hierarchia wartości.

Czy naprawdę, gdy na liczniku pojawia się jako pierwsza liczba "4" to już czas wybrać się do zakładu pogrzebowego, wybrać urnę, poinformować członków rodziny o swoich wyborach dotyczących pochówku i spisać ostatnią wolę w kwestii majątku (o ile takowy masz do rozdysponowania)? Niekoniecznie. To tylko liczba, która w efekcie może stać się Twoim atutem. Ty już wiesz, że teraz przyszedł czas na pokochanie i zaakceptowanie siebie, zatroszczenie się o swoje własne "ja". To również czas pewnych podsumowań, analizy tego, co dotychczas się wydarzyło (choć śmiem twierdzić, że mam nieco ponad 30 lat, a już chwile słabości w postaci nieustannych analiz przeszłości i tego, co można było zrobić inaczej, dopadają i mnie).
Życie nie jest koncertem życzeń, a bogatsi o tę świadomość możemy spokojnie obniżyć poprzeczkę własnych oczekiwać i z godnością przyjmować potknięcia. Z resztą mam wrażenie, że wraz z upływem lat, lepiej znosimy porażki zdając sobie sprawę, że w większości ścieżka życia będzie wiodła pod górkę.

Czterdziestka to nie wyrok, to liczba, suma doświadczeń i błędów, których nie popełnimy więcej. To również suma dobrych i złych wyborów oraz większej świadomości i odporności na niekorzystne wydarzenia. Autorka ze szczyptą humoru i przebijającą zewsząd ironią toczy spór z własną osobą na tematy codzienne. Przytoczone "lekcje" wywołują nieco uśmiechu, gdzieniegdzie wkrada się nieco filozofii, psychologi i fizjologii, dodajmy do tego niekoniecznie spokojne i ułożone życie rodzinne i oto mamy (nie)typową kobietę 40+ w osobie Moniki Bittl.