Inferno recenzja

Co byście zrobili gdybyście pewnego dnia obudzili się w nieznanym miejscu ? Do tego nie pamiętając tego co się zdarzyło przez ostatnie 48 godzin ? 
W takiej sytuacji znajduje się Robert Langdon, historyk, profesor Uniwersytetu Harvarda. Budzi się w szpitalu we Florencji i nie pamięta jak i po co znalazł się we Włoszech. Okazuje się, że cierpi na amnezję, jednak bardziej niepokojąca jest rana postrzałowa na głowie. W szpitalu poznaje młodą lekarkę Seinne Brooks, która pomaga mu nie tylko uciec, ale i dowiedzieć się co takiego się wydarzyło zanim stracił pamięć. Z minuty na minuty, a raczej z kartki na kartkę sprawa coraz bardziej się komplikuje. Okazuje się, że cały czas ktoś próbuje dopaść Langdona. Kolejne części układanki wskakują na swoje miejsce. Pojawia się motyw Piekła z „Boskiej Komedii” Dantego Alighieri, transhumanizmu - sekretnej korporacji wspomagającej terrorystów, a także wirusa, który prawdopodobnie zdziesiątkuje ludzkość, o ile profesor nie zorientuje się, jak rozwiązać zagadkę. 

Kolejna cudowna książka Dana Browna, w której możemy śledzić przygody Roberta Langdona. „Inferno” jest napisane w sposób wciągający, wiadomo co z czego wynika. Podobało mi się to „dawkowanie” informacji, odkrywanie kolejnych części „układanki” razem z bohaterami.