Białe święta, zimny trup recenzja

Jak to bywa w książkach autorki – dzieje się wiele. Do twórczości Iwony Banach trzeba się przyzwyczaić. Jest to typowa literatura rozrywkowa, chociaż przyznam, że trzeba się czasami mocno skupić aby nie pogubić w relacjach między postaciami.

Ale przejdźmy do rzeczy. Iwona Banach wprowadziła już czytelnika w nastrój świąteczny. Taki trochę inny niż się może wydawać. Trochę skomplikowany, gdzie śmierć może nadejść nawet ze strony choinki. Bohaterowie, którzy zostali wykreowani przez autorkę są barwni, nieprzewidywalni i niepowściągliwi. W książce poznajemy historię m.in. Amelii, Emilii, Magdy, Mikołaja, Pawła i Simona. Była też Babenstein, proboszcz i Toniek Proboszcz. Jak na kryminał przystało mamy również do czynienia z wątkiem kryminalnym. Mroczny klimat stwarzał grasujący wilkołak, który dookoła wzbudzał strach, a także znalezione zwłoki.

Relacje między postaciami chwilami są prześmiewcze- zwłaszcza kreacja starszych pań, które uważają się za najmądrzejsze. W książce każda, nawet najmniejsza sytuacja nie jest przypadkowa. Wszystko to, gdy wrzucimy do jednego wora, poprószymy białym śniegiem stworzy nic innego jak wielki kataklizm.

Tylko Iwona Banach potrafi tak pokomplikować wątki aby finalnie misternie i wybuchowo- czasami dosłownie- je rozwiązać. Zakończenia są nieprzewidywalne. Osoby, które nawet przez moment nie były brane pod uwagę na końcu lektury- okazuje się, że odgrywają znaczącą rolę w całej historii. Chaos, wielopostaciowość, szalona historia- dodajmy do tego szczyptę charakterystycznego humoru i mamy najwyższej klasy komedię kryminalną autorstwa Iwony Banach.

Książkę polecam wszystkim tym, którzy lubią się śmiać. Którzy lubują się w nieoczywistych sprawach i są ciekawi co to są „inteligentne pieluchy”, i jaki popłoch mogą wywołać. Autorka uświadamia, że święta już tuż tuż. Jednak tak zwariowany i absurdalny okres przedświąteczny może być obecny tylko i wyłącznie w książkach Iwony Banach!