Rzeczy, które robimy w ciemności recenzja

Joanna Sandorska coraz bardziej doceniania na rynku fotograficznym wyjeżdża do Holandii na kolejną wystawę swoich prac. Zdjęcie, które przypadkiem dostrzega w lokalnej gazecie, sprawia, że nie dociera na wystawę. Jej myśli i wspomnienia ukierunkowane są w stronę mężczyzny, którego pragnie odnaleźć za wszelką cenę, by rozliczyć się z przeszłością.

Lia Kornmann, to właścicielka renomowanego w Holandii czasopisma "Chic". Po nie udanych związkach Lia wraz z dorastającym synem i nowym partnerem próbuje wieść szczęśliwe życie. Niestety syn Lii nie wraca do domu, po nocy spędzonej u kolegi. Zgłoszenie na policję nie daje żadnych rezultatów. Kolejne dni mijają, a po Jasperze nie ma żadnego śladu. Lia rozpoczyna własne poszukiwania, w których pomaga jej partner Tomasz Rajter. W pewnym momencie to on staje się głównym podejrzanym w uprowadzeniu Jaspera. W dodatku sam również czuje się obserwowany i śledzony. Czy on porwał chłopca? Co ukrywa Tomasz? Co wydarzyło się w Polsce, zanim mężczyzna przyjechał do Holandii? I wreszcie -kto za nim podąża krok w krok?

"Tak niespodziewanie światło zmienia się w ciemność, miłość w nienawiść, życie w śmierć".

"Rzeczy, które robimy w ciemności" Dominiki van Eijkelenborg to rewelacyjny thriller psychologiczny. Tajemnice, zagadki i zwroty akcji jest to coś, za czym wprost przepadam. Wspomnę tu także o cudownie lekkim języku, stylu, prowadzeniu narracji, wielowątkowości i wielowymiarowych bohaterach. Wszystkie te elementy powodują, że przez powieść się płynie. Książkę tę czytałam z zapartym tchem, klucząc między przeszłością a teraźniejszością. Niesamowicie opisane retrospekcje Joanny i Tomasza dodały tej powieści charakteru. To właśnie przy tych wspomnieniach, obrazujących wydarzenia sprzed dwudziestu lat odczułam niesamowite emocje. Dzięki tym częściom książki możemy poznać bohaterów od wieku szkolnego po studia i trudny okres dorosłego życia. Śledzenie poczynań trójki szczęśliwych przyjaciół aż do punktu, który zmienił ich życie w ból i cierpienie jest tak realne, że czytając, przechodziły mnie dreszcze.

Lia i Tomasz nigdy nie zwierzali się ze swojej przeszłości. Jednak zaginięcie Jaspera obudziło demony dawnych czasów. Splot wydarzeń i dwutorowość powieści spowodowała, że chciałam jak najszybciej poznać finał zarówno przeszłości Tomka, jak i porwania Jaspera.

Autorka opisując tragiczne losy kobiet i trudną przeszłość Tomasza, pokazuje prawdziwe oblicza ciemności. Tam bowiem dominuje złość, gniew, rozpacz, strach, szaleństwo i bezradność. Jednak nawet w takich sytuacjach nie wolno się poddawać. Trzeba walczyć o bliskich, ale również o siebie.

Książka idealna! Polecam.