Jesień smakuje miłością recenzja

„-Wiesz, jak smakuje dla mnie jesień, odkąd cię poznałem?- spytał Adam, gdy na moment przerwał pocałunek. Wciąż jednak głaskał jej policzek, przesuwał palcem po linii żuchwy, muskał usta, a Łucja czuła się tak bardzo kochana, jak nigdy wcześniej.
-Farbami, jabłecznikiem, i pierożkami z wróżbą od pani Wiesi?- Uśmiechnęła się szeroko.
Adam zaśmiał się cicho, a potem przejechał nosem po policzku Łucji.
-Nie, głuptasie- powiedział, a z jego oczu biło ciepło, które ogrzewało mimo tego mroźnego październikowego dnia. –Jesień smakuje miłością”.

🧡🧡🧡

„Jesień smakuje miłością” autorstwa Alicji Wlazło to książka, z którą miałam dość ciężki start.

Zaczęłam ją czytać i nie mogłam się wciągnąć w historię. Nie wiem, czy to było spowodowane stylem autorki, czy może małą czcionką, a może powodem był śnieg za oknem, który trochę utrudniał wczucie się w jesienny klimat. Co by nie było, przyczyną faktem jest, iż czytanie pierwszych rozdziałów szło mi dość opornie.

Nieco mnie to zniechęciło i myślałam już, że będzie to dość męcząca lektura. Szybko jednak zmieniłam zdanie, kiedy akcja książki zaczęła się rozkręcać.

No, ale żeby wam to trochę poukładać zacznę od tego, iż sama fabuła opowiada o losach Łucji młodej dziewczyna, która pracuje w przeuroczej kawiarni Pod Czerwonym Kasztanem prowadzonej przez panią Wiesię. Dziewczyna jest, zadowolona z pracy czego nie może powiedzieć o swoim życiu miłosnym. Jej chłopak Damian jest osobą, która uparcie odmawia powiedzenia tych dwóch słów, które Łucja pragnie od dłuższego czasu usłyszeć -„Kocham cię”.

Adam z koli jest artystą, który ma zacząć prowadzić warsztaty malarskie na poddaszu kawiarni, w której pracuje Łucja. Tak się zresztą poznają nasi bohaterowie i tak rozpoczyna się cała akcja książki.

I tu można by pomyśleć, że będzie to kolejny oklepany romans. Okazuje się jednak, iż ta historia niesie ze sobą większe przesłanie. Mówi o pasji, marzeniach, miłości i stracie. Daje nadzieję i pozostawia poczucie satysfakcji. Mimowolnie wprowadza także czytelnika w stan melancholii.

Ostatecznie więc i ja dałam się oczarować. Z chęcią wrócę do niej w przyszłym roku by, przekonać się jakie będą moje odczucia po takim czasie.

Polecam.