Kamieniarz recenzja

Camilla Läckberg to jedna z najciekawszych szwedzkich pisarek, uznawana za mistrzynię skandynawskiego kryminału. Jest także autorką książeczki dla dzieci i dwóch książek kulinarnych. Saga kryminalna Camilli Läckberg osiągnęła światowy sukces czytelniczy. Od kilku lat zajmuje czołowe miejsca na europejskich listach bestsellerów. Przetłumaczono je na ponad 35 języków. Jest to jedna z moich ulubionych autorek i bardzo się cieszę, że będę mogła podzielić się z Wami opinią na temat jednego z jej dzieł.

Akcja powieści toczy się w malowniczym nadmorskim szwedzkim miasteczku o dźwięcznej nazwie Fjällbacka. Mieszka tam Patrick Hedstrom wraz ze swą partnerką Eriką. Jest policjantem i zajmuje się typowymi dla swego fachu zajęciami, jednak czasem ma okazję rozwikłać zagadkę morderstwa. Tak jest też tym razem.

Pewnego jesiennego dnia w morzu stary rybak znajduje ciało siedmioletniej dziewczynki. Wtedy do akcji wkracza Patrik oraz jego ludzie i rozpoczynają wyjaśnianie zagadki. Szybko okazuje się, że dziecko zostało zamordowane na wskutek utopienia, ale nie w morzu, ponieważ w płucach wykryto słodką wodę, ślady mydła i popiołu. Kto był taki okrutny, aby wpychać dziecku do ust popiół a następnie je utopić?
Zagadka z dnia na dzień coraz bardziej się komplikuje, nie wiadomo już, kto jest sprawcą.

Oprócz wątku kryminalnego możemy poznać losy wielu ludzi, którzy mają niewiele wspólnego ze śmiercią dziewczynki. Czytamy o często tragicznych w skutkach historiach dotyczących przemocy w rodzinie, męża tyrana, zdrady małżeńskiej, pedofilii czy chorego umysłowo dziecka.

Przenosimy się również do przeszłości i poznajemy historię Agnes, młodej dziewiętnastoletniej dziewczyny, która ma wszystko, czego zapragnie. Jest córeczką tatusia, który spełnia każdą jej zachciankę. Kiedy za kolejny cel opatruje sobie przystojnego kamieniarza Andersa nie wszystko idzie po jej myśli. Jak się potoczy jej życie przekonajcie się sami, jest to naprawdę bardzo ciekawa historia. Domyślacie się zapewne, że decyzje Agnes będą miały wpływ na to, co dzieje się w chwili obecnej w powieści.

Od początku wiedziałam, że Kamieniarz mi się spodoba, bo jak mogłoby być inaczej skoro poprzednie części zaliczam do ulubionych. Mimo sporej objętości czyta się ją ekspresowo, ponieważ ma dużą czcionkę, a zawartość również jest rewelacyjna.

Możemy zauważyć istny wachlarz charakterów. Mamy tu: nadopiekuńczą matkę, teściową jędzę, fanatyka religijnego, zadufaną w sobie manipulantkę... Dowiedziałam się również wielu interesujących informacji na temat zespołu Apergera.

Kiedy komunikujemy się ze sobą, zazwyczaj wyrażamy znacznie więcej niż to, co mówią same słowa. Chodzi o język ciała, wyraz twarzy, melodię zdania, akcent logiczny. Używamy też metafor i porównań. Dla aspergerowców wszystko to jest ogromnym problemem.

Trochę brakowało mi Eriki, zresztą podobnie było w Kaznodziei, ponieważ głównym prowadzącym sprawę jest Patrik. W Księżniczce z lodu akcja dotyczyła jej przyjaciółki z dzieciństwa, dlatego było jej tam o wiele więcej. Przyznam, że zaczęła mnie irytować, ponieważ ciągle tylko narzekała, ile wysiłku zajmuje jej opieka nad dzieckiem. Współczułam jej, kiedy odwiedziła ją przyszła teściowa i zaczęła wprowadzać swój porządek i krytykować młodą matkę we wszystkim począwszy od metod zajmowania się domem, kończąc na karmieniu własnej córeczki.

Kryminały Camilli Lackberg wyróżnia to, że nie są to tylko opowieści o morderstwie, wyjaśnianiu jego motywów i szukania sprawcy. Zawierają głębszą fabułę, historię wielu ludzi, ich troski, problemy, ale również radości.

Nie rozumiał, dlaczego wszyscy tak bardzo boją się śmierci. Nie pojmował, skąd tyle emocji, gdy tylko ktoś o niej wspomni. Śmierć to pewien stan, jak życie. Dlaczego miałaby być od niego gorsza?

Camilla Lackberg to moja ulubiona pisarka kryminałów, a zarazem ulubiona autorka w ogóle. Wszystkie jej powieści czytam z zapartym tchem, a zakończenia zawsze mnie zaskakują. Tworzy, jak pewnie zauważyliście, kryminały obyczajowe, więc myślę, że spodobałyby się wielbicielom powieści kryminalnych oraz obyczajowych. Każdy odnajdzie w nich coś dla siebie. Jest tu czas na miłość, na rodzinę, na przyjaźń i na inne życiowe sprawy, które ważne są dla każdego człowieka.