Kat z Płaszowa recenzja

„Jednak ja… Ja zawsze pragnąłem osiągnąć znacznie więcej. Chciałem być panem życia i śmierci, więc musiałem wdrapywać się na szczyty. Nie obawiając się upadku.”

Prawda czasami bywa bardziej przerażająca od wymyślonej fikcji. Amon był zwykłym dzieckiem, nastolatkiem, miał kochających rodziców, którzy prowadzili własne wydawnictwo. Co spowodowała, że z pogodnego dziecka, któremu nic nie brakowało do szczęścia, stał się bezwzględnym, brutalnym mordercą? Z zaciętością i uporem, nie przebierając w słowach i czynach dążył do wyznaczonego celu. Stopniowo awansował, aż dotarł tam, gdzie chciał. Nie zważał na nic i nikogo, bez powodu strzelał do ludzi. Znęcał się, zadawał wyrachowane tortury, z chorą satysfakcją mordował starców i matki z dziećmi. Osobiście zabił kilkaset osób. Po trupach dążył do celu, przez parę lat czuł się jak Pan Bóg…

Fabuła opiera się na faktach historycznych, jest wielowymiarowa, niejednoznaczna, mrozi krew z żyłach. Autor ma rewelacyjny styl, umiejętnie buduje napięcie, które wzrasta z przewracanymi stronami. Chwilami miałam ciarki na plecach i czułam ból. Bardzo obrazowo i plastycznie ukazuje makabryczne zbrodnie Amona Göthego, komendanta obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Pan Max niczego nie wybiela, nie tuszuje i nie ocenia. Okrucieństwo i sadyzm w czystej postaci. Wydarzenia przedstawione są z pierwszoosobowej perspektywy. Krok po kroku wnikamy w umysł Amona. Dostrzegamy jego pragnienia, znamy myśli, marzenia, motywy postępowania. Był zdolny do wszystkiego, głęboki, przerażający portret psychologiczny bestii w ludzkiej skórze. Jego nie można nazwać człowiekiem…

Emocje jakie kłębiły się we mnie podczas czytania były bardzo przytłaczające. Czułam niechęć, odrazę, byłam do głębi poruszona i przerażona. Jak można być tak nieludzkim?

Powieść poraża ogromem zła, zła zadawanego z premedytacją. Nie od razu mogłam o niej napisać. Musiałam dać sobie czas, aby ochłonąć. Czytałam wiele książek o tematyce obozowej, jednak w tej bestialstwo i okrucieństwo nie mają granic. Żadnych! Ważna i potrzebna lektura, ku przestrodze. Zachęcam, nie jest to łatwa pozycja, ale warto.