Esy floresy recenzja

Wioletta jest studentką dziennikarstwa. Aktulanie odbywa praktyki studenckie i musi borykać się brakiem akceptacji, ze strony szefowej. Uwielbia kwiaty i ma bardzo wrażliwą duszę. Stara się być dla wszystkich dobra i pomocna.
Adam jest wykładowcą na wydziale dziennikarskim. Stracił swoją ukochaną Anię w wypadku samochodowym, kiedy byli jeszcze na studiach. Ma dobrego kolegę Darka, którego musi ratować z każdej opresji. Jest jego Aniołem Stróżem.
Co łączy głównych bohaterów Wiolettę i Adama? Pewna poważna sytuacja spowoduje, że będą dla siebie kimś bliskim.

Esy floresy to powieść obyczajowa, która jest napisana w formie szkatułkowej. Czytelnik poznaje dwie różne historie Wioletty i Adama. Odczuwa razem z nimi strach, ból, szczęście i zakłopotanie. Autorka skupia się na przyjaźni, pasji i miłości. Według niej te trzy aspekty życia są bardzo potrzebne, ponieważ bez nich nie ma ludzi empatycznych i otwartych na drugiego człowieka. Pokazuje czytelnikowi, że warto dążyć do realizacji swoich planów i celów. Książka również ma charakter moralizatorski, gdyż kładzie nacisk na przestrzeganie przepisów ruchu drogowego. Brak ich przestrzegania może doprowadzić do tragedii.
Niestety, ale Esy floresy nie przypadły do mojego gustu czytelniczego. Mam wrażenie, że fabuła nie jest wystarczająco ciekawa. W czasie czytania miałam wrażenie, że fabuła nie była do końca przemyślana przez autorkę. Co za tym idzie, nie zaciekawiła mnie na tyle, żebym chciała jeszcze raz przeczytać tę pozycję. Czytelnik jest wstanie przewidzieć zakończenie książki. Autorka tworząc historię relacji miłosnej między studentką a wykładowcą dała się ponieść emocjom. Uważam, że takie związki są po prostu nieetyczne i nie mają racji bytu.
Książka autorstwa Katarzyny Obodzińskiej świetnie się sprawdzi dla nastoletnich czytelników. Da młodym wiarę w poczucie we własne możliwości. Uczy, że marzenia są po to, aby je spełniać. Warto walczyć o siebie i swój talent, bo to daje nam siłę do pokonywania nowych wyzwań. Realizacja siebie daje człowiekowi niezwykłą moc i siłę, która powoduje, że jesteśmy szczęśliwi.

Za egzemplarz recenzencki książki dziękuję Wydawnictwu Oficynka.