Carska droga recenzja

Namiętność, pasja, determinacja, pożądanie i miłość. Każda z nas pragnie kochać i być kochaną. Większość z nas płaci za to wysoką cenę. Poszukując swojej drugiej połówki, tracimy cząstkę siebie, ulegamy presji społeczeństwa, porzucamy racjonalne myślenie. Jesteśmy bardziej podatne na manipulacje, akceptujemy bliskość fizyczną i psychiczną w jakiejkolwiek postaci. Towarzyszący stan upojenia sprawia, że czujemy się piękne i dowartościowane, wznosimy się ponad chmury. Żyjemy dzięki miłości, wypadki losowe i choroby są nam nie straszne. Mamy wszystko, czego chcemy, jesteśmy spełnione. Tytułowa Carska Droga, to taka którą przemierzamy na co dzień. Wyboista i pełna zakrętów, prowadząca do wyznaczonego celu. Umiejętność rzucania na prawo i lewo dobrymi radami, mamy opanowaną do perfekcji. Gorzej z zastosowaniem ich u siebie. Lekka, przyjemna pełna emocji pozycja. Łzy wzruszenia, śmiech i euforia. Różnorodność odczuć gwarantowana. Pióro autorki przypadło mi do gustu, śledziłam losy kilku kobiet z zapartym tchem. Krysia, Elżunia, Renata, Danusia, Lily i Remedios to bohaterki powieści. Nie mogłam się oderwać, takie to było dobre. Lily skradła moje serce. Opowieści tak różne pod względem epok, pochodzenia, statusu społecznego łączy kilka rzeczy. Potrzeba miłości, toksyczność relacji, niska samoocena i miejsce akcji: Podlasie. Mogę jedynie przyczepić się do kreacji postaci płci przeciwnej, dość jednoznaczna, niepochlebna. Rozumiem, że to fikcja literacka, ale zabrakło mi pozytywnych cech. Carska droga, to historia prawdziwa, pozycja obowiązkowa dla każdej Pani. Mówiąca o poczuciu własnej wartości i godności, o zdrowym podejściu. To nie jest świat widziany przez różowe okulary, pełen słodyczy i zachwytów. Szara wykalkulowana rzeczywistość, opleciona pięknym językiem. Historia, która pisze się sama, tłem jest życie, a bohaterami Wy drogie panie, czytelniczki. Lekko nie będzie.