Occulta recenzja

Kiedy na ziemię pada cień kruka...

Autor: @Anna_Szymczak ·3 minuty
2023-11-28
1 komentarz
3 Polubienia
"Occulta" to drugi tom serii, który kontynuuje historię trzech głównych bohaterów: Anki, Artura i Szczepana. Po traumatycznych wydarzeniach poprzedniej części życie trójki wydaje się wracać na normalne tory, jednak szybko okazuje się, że spokój jest tylko złudzeniem. Nowy psychopatyczny morderca zaczyna siać strach, a każdy może być potencjalnym sprawcą.

Po trzech miesiącach od aresztowania Anioła, Anka, Artur i Szczepan podróżują po Polsce, prowadząc odczyty na temat seryjnych morderców. Ich życie staje się ponownie areną niebezpieczeństwa, gdy Anka decyduje się uczestniczyć w tajnej orgii na jachcie Occulta, zorganizowanej przez wysoko postawione osoby. To wydarzenie stawia ją w obliczu psychopaty, który zamierza uzupełnić swoje mordercze portfolio, a w tle toczy się rywalizacja między Szczepanem a Arturem o względy Anki.

Kiedy na ziemię pada cień kruka, nikt nie może czuć się bezpiecznie.


Kreacja bohaterów jest mistrzowska, a autorka bawi się dynamiką ich relacji, tworząc napięcie, które przypomina wyładowania elektryczne. Wątek kryminalny jest równie fascynujący, a pisarka potrafi utrzymać czytelnika w napięciu do samego końca. Świst nie stroni od brutalnych scen, co nadaje książce mroczny charakter.

Team Szczepana, Anki i Artura to istna mieszanka wybuchowa, a relacje między nimi budzą ciekawość i emocje.Autorka kontynuuje styl, tworząc historię równie mroczną i tajemniczą, z ciekawym śledztwem, w którym bohaterowie starają się odkryć tożsamość psychopatycznego mordercy. Mimo że niektóre sceny są drastyczne, a tematyka ciężka, to Świst zdołała utrzymać dynamikę i zainteresowanie czytelnika.

(...)skoro w wieku trzydziestu sześciu lat byłam niedojrzała, to była to jednak wada fabryczna i nic w tym względzie nie mogło się już zmienić".


Rozpoczynając od bohaterów, trójka głównych postaci — Anka, Artur i Szczepan — prezentuje się bardzo realistycznie i złożenie. Każdy z nich ma swoje unikalne cechy, które sprawiają, że stają się bardziej niż tylko postaciami na kartach książki. Świst doskonale balansuje między ich prywatnymi dramatami a obowiązkami ścigania seryjnych morderców, co nadaje fabule głębokość i emocjonalny wymiar.

Jednym z mocnych punktów powieści jest także umiejętne połączenie wątku kryminalnego z elementami psychologicznymi. Psychopatyczny morderca, znany jako Kruk, wprowadza nie tylko fizyczne zagrożenie, ale również stwarza atmosferę niepokoju i tajemnicy. Autorka zgrabnie ukazuje psychologiczne gierki, jakie stosuje, aby utrzymać przewagę nad bohaterami.

Warto również podkreślić, że "Occulta" utrzymuje czytelnika w napięciu przez całą narrację. Autorka kontynuuje styl, który znamy z poprzednich jej dzieł, wplatając cięte riposty, dialogi pełne sarkazmu i ostrego języka. Krótkie rozdziały sprawiają, że książka doskonale nadaje się do czytania "na raty", jednak równocześnie zachęca do sięgania po kolejne strony, by odkrywać, co wydarzy się dalej. Napięcie buduje się stopniowo, a finałowa scena jest prawdziwym rollercoasterem emocji.Jednym z ciekawych elementów tej powieści jest również ścisłe powiązanie fabuły z otaczającym światem. Occulta, luksusowy jacht pełen tajemnic, staje się areną dla niebezpiecznych wydarzeń. Wybór tego nietypowego miejsca dodaje historii oryginalności i sprawia, że czytelnik jest zaskakiwany kolejnymi zwrotami akcji.

Co do stylu pisania Pauliny Świst, pozostaje on wierny jej wcześniejszym dziełom. Charakteryzuje go lekkość, pomimo mrocznej tematyki. Świst potrafi bawić się językiem, wplatając cięte riposty i sarkazm w dialogi bohaterów. To sprawia, że nawet w najbardziej dramatycznych momentach książki nie brakuje odrobiny humoru.

Jednak warto zauważyć, że "Occulta" nie jest książką dla każdego. Brutalność niektórych scen oraz ciężkie tematy mogą sprawić, że nie każdy czytelnik będzie się czuł komfortowo podczas lektury. Niemniej jednak, dla tych, którzy cenią sobie mroczne klimaty, psychologiczne gry i skomplikowane relacje między bohaterami, ta powieść może okazać się prawdziwym odkryciem.

Podsumowując:


"Occulta" to udana kontynuacja serii, która zaskakuje, wciąga i trzyma w napięciu. Świst potrafi zręcznie balansować między elementami kryminalnymi a psychologicznymi, tworząc historię, która nie tylko fascynuje, ale także skłania do refleksji. Czekam z niecierpliwością na kolejne części serii i rozwinięcie wątków bohaterów, które już teraz wydają się być jednym z największych atutów tej opowieści.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-11-16
× 3 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Occulta
Occulta
"Paulina Świst"
8.4/10
Cykl: Incognito (Paulina Świst), tom 2

Przez chwilę wydaje się, że życie całej trójki wróciło na w miarę normalne tory… Ale tylko przez chwilę. Znowu zaczynają ginąć ludzie, znowu każdy może okazać się sprawcą. Trzy miesiące po aresz...

Komentarze
@Czytajka93
@Czytajka93 · 5 miesięcy temu
Bardzo ciekawa recenzja tej pozycji czytelniczej 😉❤️
Occulta
Occulta
"Paulina Świst"
8.4/10
Cykl: Incognito (Paulina Świst), tom 2
Przez chwilę wydaje się, że życie całej trójki wróciło na w miarę normalne tory… Ale tylko przez chwilę. Znowu zaczynają ginąć ludzie, znowu każdy może okazać się sprawcą. Trzy miesiące po aresz...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Muszę Wam przyznać, że mam wiele ulubionych duetów literackich, ale jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się lubić „trójkąta”. A tutaj niespodzianka😊 I chyba tylko Paulina Świst mogła stworzyć tak rewelacyj...

@gabi_feliksik @gabi_feliksik

Z czym kojarzy Wam się twórczość Pauliny Świst ? Mi z humorem przede wszystkim. Ale zazwyczaj też były one dla mnie synonimem lekkiej książki z namiętnymi scenami, szalonymi bohaterami i wątkiem ...

@marta.boniecka @marta.boniecka

Pozostałe recenzje @Anna_Szymczak

Jemiolec
Tajemnicza opowieść przyszłości

W powieści "Jemiolec" Kajetan Szokalski przenosi nas w przyszłość, gdzie Polska przeszła rewolucyjne zmiany, przekształcając swoją energetykę na atomową. W tej realiza...

Recenzja książki Jemiolec
Mężczyzna, którego nigdy nie spotkałam
Czas, który marnujesz z radością, nie jest stracony.

„Mężczyzna, którego nigdy nie spotkałam” to opowieść, która zaczyna się od przypadkowego telefonu między Daveym a Hannah, dwójką bohaterów, których dzieli ponad osiem ty...

Recenzja książki Mężczyzna, którego nigdy nie spotkałam

Nowe recenzje

Żółć
Kolory zła - żółć.
@nowika1:

Żółć. Kolor żółty kojarzy się z ciepłem i słońcem, przez co naturalnie wywołuje pozytywne emocje. Ale żółć ma również z...

Recenzja książki Żółć
Miłość w cieniu wojny
Miłość w cieniu wojny
@kasiarz1983:

Janina Lewandowska z domu Dowbor-Muśnicka to polska pilotka szybowcowa i samolotowa, spadochroniarka, podporucznik pilo...

Recenzja książki Miłość w cieniu wojny
Wyspa na Prerii
Na prerii w Arizonie
@karolak.iwona1:

Za Wojciechem Cejrowskim nie przepadam i nigdy bym nie pomyślała, że przeczytam jakąś jego książkę. Tak się jednak złoż...

Recenzja książki Wyspa na Prerii
© 2007 - 2024 nakanapie.pl