Kłamczuchy. Pretty Little Liars recenzja

Wciąż tu jestem, suki. I wiem o wszystkim.
A.

Alison, Aria, Emily, Hanna i Spencer są przyjaciółkami. Dzielą ze sobą sekrety, bardzo różne sekrety. Pewnego dnia Alison po prostu znika. Nikt nie wie gdzie jest i co się z nią stało. Cała paczka rozpada się. Emily pochłania pływanie, Aria wraz z rodziną wyjeżdża na Islandię, Hanna zrzuca zbędne kilogramy, zaczyna przyjaźnić się z wcześniej nielubianą Moną i... kraść, natomiast Spencer pochłania nauka. Nagle wszystkie zaczynają dostawać SMS-y i e-maile. Osoba, które je wysyła zna sekrety, o których dziewczyny starają się zapomnieć i podpisuje się jako A. Czyżby Alison bawiła się z dziewczynami w kotka i myszkę?

Z serią Pretty Little Liars spotkałam się już dwa lata temu, ale w postaci serialu. Zaczęłam oglądać i pochłonął mnie całkowicie. Kłamstwa, tajemnice, groźby i strach. Raz, dwa się uzależniłam i z zapartym tchem czekałam na kolejne odcinki i przygody dziewczyn. Nie miałam wtedy pojęcia, że serial powstał na bazie książek. Dowiedziałam się o nich przypadkiem, dopiero w tym roku. W blogosferze zawrzało, więc ja, jako fanka serialu, także postanowiłam zapoznać się z twórczością Sary Shepard.


Sięgając po pierwszy tom serii, nastawiłam się na przeciętną lekturę, żeby nie zawieść swoich oczekiwań, bo nigdy nie wiadomo co nas czeka. Mówi się, że ekranizacje są słabsze od książki, ale z Pamiętnikami Wampirów jest zupełnie odwrotnie, więc wolałam nie stawiać poprzeczki zbyt wysoko. Ostatecznie nie zawiodłam się na książce, aczkolwiek jakoś szczególnie mnie nie zachwyciła. Liczyłam na coś więcej, a pierwszy tom jest po prostu dłuuugim, ale bardzo wciągającym wstępem do historii. Pani Shepard wprowadza nas w świat Rosewood, pokazuje jak wygląda życie dziewczyn, jak sobie radzą i co robią, no i kończy historię w taki sposób, że człowiek ma od razu ochotę sięgnąć po kolejny tom. (niestety nie zawsze jest na to czas ;)

Minusy? Na początku miałam problem z tym, o kim czytam. Dziewczyny w książce wyglądają troszeczkę inaczej niż w serialu, chodzi mi głównie o kolor ich włosów, więc zdarzały się fragmenty, które musiałam czytać dwukrotnie, żeby upewnić się o kim mowa. Szybko jednak przyzwyczaiłam się do zmiany i nic nie przeszkadzało mi w swobodnej lekturze.

Książka pozostawiła po sobie niedosyt i sprawiła, że nie mogę się doczekać, żeby sięgnąć po kolejny tom. Mam nadzieję, że akcja ruszy do przodu i jeszcze bardziej mnie pochłonie. Kłamczuchy mogę polecić każdemu fanowi tajemnic i powieści, które trzymają w napięciu. Rosewood i kryjące się w tym mieście sekrety na pewno Was zaciekawią i sprawią, że sami będziecie chcieli je odkrywać i dowiedzieć się, kim jest A.