Zapiski ze zwierzyńca recenzja

"Zapiski ze zwierzyńca"
Gerald Durrell
wydawnictwo NOIR SUR BLANC

"Zapiski ze zwierzyńca" ( wydawnictwo NOIR SUR BLANC) , to książka, po którą z pewnością sięgną wszyscy miłośnicy "Trylogii z Korfu", i chociaż trochę brakuje tu zabawnych, naiwnych, dziecięcych opowieści, to z całą pewnością nie brakuje zwierząt i ciekawych przygód samego Gerego, w odrobinę innych okolicznościach.

"Zapiski ze zwierzyńca" to historie, które przytrafiły się młodemu Durrellowi w trakcie jego pierwszej poważnej, dorosłej pracy w ogrodzie zoologicznym. Tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej, podążając za swoimi zainteresowaniami oraz co najważniejsze za dziecięcymi marzeniami, Gery rozpoczyna swoją pierwszą pracę jako młodszy opiekun w Zoo. Oczywiście już pierwsze dni mocno weryfikują wyobrażenia o pracy wśród zwierząt, jednak czas spędzony w Whipsandae Zoo jest bardzo ważnym etapem w rozwoju zawodowym Geralda.

Chociaż nie ma tu tego, co mnie w "Trylogii z Korfu" urzekało najbardziej - dziecięcej naiwności i pomysłowości oraz plastycznych opisów cudownie niesamowitej greckiej flory i fauny, to nie zabrakło tego co najważniejsze- obserwacji przeróżnych gatunków zwierząt, oraz miłości i troski o ich dobro, a także dużej dawki dobrego humoru i absurdalnie zabawnych sytuacji. Kolejny raz ciekawością śledziłam poczynania Geralda w przeróżnych dziwacznych, zabawnych ale i niebezpiecznych sytuacjach ( a jak już wiemy po zwierzętach można spodziewać się wszystkiego), dzięki czemu o zwyczajach zwierząt dowiedziałam wielu nowych i ciekawych informacji.

Chociaż tym razem miałam do czynienia z dorosłym już mężczyzną, to jednak znany z poprzednich części humor, oraz styl pisania sprawiły, że w trakcie lektury już po kliku chwilach wpadałam z przyjemnością do mojej czytelniczej strefy komfortu, z której nie miałam ochoty wychodzić. Gerald Durrell po pierwsze jest świetnym i bardzo cierpliwym obserwatorem, a po drugie rewelacyjnym pisarzem, więc spisane przez niego historie po prostu dobrze się czyta.